a psychoanalytic study of two iranian novels based on albert bandura’s theory of cognitive-social learning

Psychology and literature add to each other’s richness through interrelationships. psychological theories help to understand literary characters, and the literature provides concrete examples to support the views of psychologists. based on this thought, the aim of the present study is to analyze the hermeneutics of two iranian novels “showhar-e ahoo  khanom (ahoo  khoum’s husband ) written by mohammad ali afghani and the nocturnal harmony of wood orchestra by reza ghasemi based on albert bandura’s theory of cognitive-social learning. the research method was a comparative type of qualitative content analysis and method of data collection was documentary. the research findings show that in both novels, the three key presuppositions of bandura’s theory, namely the interaction between people, environmental factors and key characters of the stories, are quite visible. the atmosphere of the stories also shows how observational learning is passed down from generation to generation. another important finding is that the both novelists have shown that cognitive-social learning is impaired due to the conflict between tradition and modernism and has confused the characters of the stories. from an educational perspective, the present interpretation contributes to our understanding of the role of social change and the conflict between tradition and modernism in accelerating or disrupting the observational learning of the younger generation.

تحلیل روانکاوانه دو رمان ایرانی براساس نظریه یادگیری شناختی _ اجتماعی آلبرت بندورا

روانشناسی وادبیات ازطریق رابطه متقابل بر غنای یکدیگر می افزایند. تئوری های روانشناسی به درک شخصیت های ادبی  کمک می کنند و ادبیات ، مثال هایی ملموس برای پشتیبانی از نظرات روانشناسان فراهم می سازد. بر بنیان این تفکر ، هدف پژوهش حاضر تحلیل روانکاوانه دو رمان ایرانی شوهر آهوخانم به نویسندگی محمد علی افغانی و همنوایی شبانه ارکستر چوب­ ها از رضا قاسمی براساس نظریه یادگیری شناختی _ اجتماعی آلبرت بندورا است. روش تحقیق حاضر تطبیقی از نوع تحلیل محتوی کیفی و روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای با بهره گیری از نظریه پشتیبان آلبرت بندورا است . یافته های تحقیق نشان می دهد که در هر دواثر ادبی، سه پیشفرض کلیدی نظریه بندورا قابل مشاهده است بدین معنی که ارتباط متقابل بین افراد، عوامل محیطی و رفتار شخصیت های داستان مشاهده می شود. هم چنین فضای حاکم بر رمان ها و شخصیت های اصلی نشان می دهند که یادگیری مشاهده ای چگونه از نسلی به نسل دیگر منتقل می گردد. یافته مهم دیگر اینکه نویسندگان نشان داده اند یادگیری شناختی اجتماعی به علت تعارض سنت با مدرنیسم دچار اختلال شده و شخصیت های داستان را سردرگم کرده است. از منظر تربیتی ، پژوهش حاضر به درک ما از نقش تحولات اجتماعی و تعارض سنت ومدرنیسم در تسریع یا ایجاد اختلال در یادگیری های مشاهده ای نسل جوان یاری می رساند.