بررسی آثار مدیریت اسلامی در ایران در دهه دوم انقلاب اسلامی: دوره تثبیت آثار (1377- 1368)

بَرکشی پاسخ‌های مناسب و درخور از نصوص و اندیشه اسلامی برای سوالات برخاسته از دانش و کنش مدیریت به تولید آثاری منجر شده است که در جامعه دانشگاهی و حوزوی کشور در قالب مدیریت اسلامی شناخته می‌شود. هرچند که ارزش‌های انقلاب اسلامی ایران در عرصه مدیریت کشور به طور کامل متجلی نشده است، ولی روند رو‌به‌رشد آثار منتشرشده در زمینه مدیریت اسلامی در کشور از ابتدای وقوع انقلاب امری محسوس بوده است؛ مدعایی که نیازمند بررسی دقیق و موشکافانه است. این مطالعه در ادامه پژوهشی است که پیش از این با عنوان «مدیریت اسلامی در ایران: بسترها و پیدایش» به رشته تحریر درآمده است و حلقه دوم زنجیره آن را شکل می‌دهد. هدف این پژوهش، بازنمایی تلاش‌های انجام‌شده در دهه دوم انقلاب اسلامی در کشور (سال‌های 1368 الی 1377) است و با استفاده از گونه‌ای از فراتحلیل مطالعات انجام‌شده در زمینه مدیریت اسلامی را بررسی و دسته‌بندی کرده است. جامعه آماری این پژوهش منابع موجود مدیریت اسلامی در دهه دوم است. پژوهش‌های انبوهشی یکی از رویکردهای مرسوم برای تولید علم به شمار می‌رود. این پژوهش با احصای آثار منتشرشده در این حیطه و تجزیه‌وتحلیل‌ آن‌ها به این نتیجه رسیده است که در این دوره محتوای عمده آثار معطوف به جنبه‌های ترویجی و مبنایی مدیریت اسلامی در جامعه بوده و کمتر به حل مسائل مستحدثه جامعه بر اساس مدیریت اسلامی و بر مبنای روش‌شناسی‌های متقن توجه داشته است. بر این اساس می‌توان گفت این دوره، دوره تثبیت مدیریت اسلامی در کشور بوده و به تدریج افراد دانشگاهی عهده‌دار تبیین این حوزه شده‌اند.

A Study on the Publications of Islamic Management in Iran in the Second Decade of the Islamic Revolution: The Period of Consolidation (1989 1998)

Extracting decent responses from Islamic scriptures and thoughts for questions arisen from management act and knowledge have led to production of works recognized as Islamic Management among academic and Howza societies. Although the values of the Islamic Revolution of Iran have not been fully elucidated in managerial system of the country, the growing trend of published works in Islamic management has been prominent since the beginning of the revolution, a claim which should be scrutinized. This study follows the research already done titled Islamic Management in Iran: Contexts and Emergence and is the second ring of its chain. The aim of this research is to represent the efforts made in the second decade of the Islamic Revolution of Iran (from 1989 to 1999) and examines and classifies all studies of Islamic management during that era in the country, utilizing a model of metaanalysis. The statistical population of this research is all sources of Islamic management. Cumulative studies are one of the common approaches for scientific research. Enumerating and analyzing related researches, this study concludes that the content of majority of works focused on basic and promulgating aspects of Islamic management rather than resolving new issues based on Islamic management and rigorous methodologies. Hence, this era of Islamic management studies is considered the stabilization period and academicians gradually undertook the responsibility of explanation.