اثر سرمایه اجتماعی نهادی بر احساس امنیت اجتماعی در جمهوری‌اسلامی‌ایران با تاکید بر سرمایه اجتماعی پلیس

زمینه و هدف: به اعتقاد صاحب‌نظران، سرمایه اجتماعی مولفه بسیارمهمی برای تحقق امنیت است. این پژوهش با هدف شناخت سطح اثرگذاری سرمایه اجتماعی نهادی و کلان کشور بر احساس امنیت  اجتماعی در استان‌‌های کشور با کنترل و در‌نظر‌گرفتن سرمایه اجتماعی پلیس انجام گرفته‌است.روش: پژوهش ازمنظر هدف، کاربردی و ماهیت آن، ازنوع کمی است. شیوه انجام پژوهش ازنوع تحلیل ثانویه داده‌‌ها و جامعه هدف، کلیه افراد بالای 18 سال در استان‌‌های کشور است. حجم نمونه مورد‌بررسی15500 مورد بوده‌است که در منبع اولیه، با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده‌اند. ابزار گرداوری اطلاعات، پرسش‌نامه  است که اعتبار و روایی آن توسط آزمون همبستگی درونی مورد‌تایید قرار گرفته‌است. برای آزمون فرضیه‌‌ها از روش الگوسازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار لیزرل بهره‌گیری شده‌است.یافته‌ها: متغیر وابسته پژوهش امنیت اجتماعی است که توسط شاخص‌‌های امنیت جانی، تجربه ناامنی و احساس امنیت محاسبه شد. متغیر مستقل پژوهش، سرمایه اجتماعی نهادی است و سرمایه اجتماعی پلیس نیز متغیر میانجی پژوهش است که توسط شاخص‌‌های اعتماد به پلیس، رضایت‌از خدمات ارائه‌شده، پاسخ‌گویی پلیس به نیازها، آمادگی کمک به پلیس، وظیفه‌شناسی پلیس و عام‌گرایی پلیس محاسبه شد.نتایج: بررسی‌‌ها نشان داد که سطوح امنیت و سرمایه اجتماعی در استان‌‌های کشور دارای تفاوت معنی‌دار است و سرمایه اجتماعی نهادی بر سرمایه اجتماعی پلیس و احساس امنیت، اثر یکسان و معنی‌داری دارد؛ ولی سرمایه اجتماعی پلیس بر احساس امنیت در استان‌‌های کشور اثر قوی‌تری دارد.

the impact of institutional social capital on societal sense of security in the islamic republic of iran with an emphasis on police social capital

background and objective: experts believe that social capital is a crucial element for achieving security. this research aims to identify the extent to which institutional and national social capital affects the sense of social security across provinces in iran, considering and controlling for police social capital.methodology: this is an applied and quantitative research study. the method involves secondary data analysis. the target population includes individuals over 18 years of age across iranian provinces. the study examined a sample of 15,500 cases selected through random sampling in the primary source. data collection was conducted using a questionnaire whose validity and reliability were confirmed through internal consistency tests. structural equation modeling and lisrel software were used to test the hypotheses.findings: the dependent variable of the study is social security, measured using indicators such as personal safety, insecurity experiences, and the sense of security. the independent variable is institutional social capital, while police social capital acts as a mediating variable. police social capital is measured using indicators such as trust in police, satisfaction with police services, responsiveness to needs, readiness to assist the police, police duty-consciousness, and police impartiality.conclusion: the findings reveal significant differences in security levels and social capital across provinces. institutional social capital has a significant and uniform impact on both police social capital and the sense of security. however, police social capital has a stronger effect on the sense of security at the provincial level.