الگوی شناخت و تحلیل محیط امنیتی

با وجود ارتباط وثیق و عمیق بین محیط امنیتی و فرآیند تدوین و تجویز استراتژی‌‌های امنیتی، چارچوب و الگوی خاص و مشخصی برای تحلیل و تبیین رابطه میان این دو وجود ندارد؛ از این رو، پژوهش حاضر با طرح این پرسش که چه ارتباطی میان محیط امنیتی یک کشور و استراتژی‌‌های امنیتی آن وجود دارد، تلاش کرده‌است تا ضمن ارائه یک الگوی تحلیلی در این زمینه، چارچوب روش‌شناختی مشخصی برای شناخت و تحلیل محیط‌ امنیتی و ارتباط آن با استراتژی‌‌های امنیتی ارائه نماید. فرضیه‌ اصلی پژوهش حاضر این است که محیط امنیتی یک بازیگر ورودی و نهاده نظام راهبری و تدوین استراتژی امنیتی آن محسوب می‌شود. این ورودی در فرآیند ادراک محیطی و دریافتی که تصمیم‌سازان از داده‌‌های محیط امنیتی دارند، پردازش شده و خروجی آن با نگاه به جهت‌ساز‌های راهبردی و در قالب کنش‌‌ها و تصمیمات شناخته‌شد‌ه‌ای همچون استراتژی امنیتی بروز و ظهور می‌یابد.

Pattern of recognizing and analyzing the security environment

Despite the close and deep connection between the security environment and the process of formulating and prescribing security strategies, there is no specific framework and model for analyzing and explaining the relationship between the two; Therefore, the present study, by asking the question of what is the relationship between a country’s security environment and its security strategies, has tried to provide an analytical model in this field, a specific methodological framework for recognizing and analyzing the security environment and its relationship with Provide security strategies. The main hypothesis of the present study is that the security environment is an input and input actor of the management system and the formulation of its security strategy. This input is processed in the process of environmental perception and perception that decision makers have of security environment data, and its output emerges by looking at strategic orientations and in the form of known actions and decisions such as security strategy.