اهداف و کارکردهای دیپلماسی پلیس‌محور

در آغاز هزاره سوم میلادی، دیپلماسی پلیسی یکی از اشکال جدید و مهم دیپلماسی در زمینه همکاری امنیتی بین کشورها محسوب می‌شود که در آن، پلیس نقش محوری و پررنگی ایفا می‌کند. در همین رابطه، این مقاله در پی پاسخ به این سوال است که چه عواملی موجب شکل‌گیری این نوع دیپلماسی در سطح بین‌المللی شده است؟ نگارندگان معتقدند از پیامدهای مهم پدیده جهانی شدن، ظهور تهدیدهای نوین امنیتی (غیر‌سنتی) و تهدیدهای مشترکی است که متوجه امنیت ملی دولت‌ها شده است. در این میان، مقام‌های امنیتی کشورها به‌منظور مقابله با این نوع تهدیدهای امنیتی با استفاده از عنصر پلیس در مذاکره‌ها و گفت‏وگوی‌های امنیتی بین دولت‌ها به افزایش همکاری و تقویت همگرایی‌ امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی و تبادل تجربه‌های پلیسی از طریق مذاکره و دیپلماسی، مانند دیپلماسی رسمی به شکل چندجانبه و دوجانبه، در قالب سازمان‌ها (پلیس بین‌الملل / پلیس اروپا) و موافقت‏نامه‌های مربوط پرداخته‌اند که چنین فرایندی به شکل‌گیری الگوی جدیدی از دیپلماسی در عرصه امنیت بین‏الملل در قالب دیپلماسی پلیس‌‎محور انجامیده است. دومین پرسش نیز به اهداف و کارکردهای دیپلماسی پلیس‏محور مربوط است. یافته‌ها حاکی از آن است که دیپلماسی پلیسی در موضوع مقابله با تهدیدهای امنیتی غیرسنتی باعث افزایش همکاری‌های امنیتی بین کشورها شده تا ضمن کاهش آسیب‌پذیری آنها، موجب افزایش توان ملی دولت‌ها در تامین امنیت شهروندان خود به‌منظور مقابله با تهدیدهای امنیتی نوین شود که عبارت‏اند از: مبارزه با قاچاق مواد مخدر، مهاجرت‌های غیر‌قانونی، گذرنامه‏های جعلی، امنیت مرزی، حفاظت از اماکن دیپلماتیک، جلوگیری از قاچاق انسان، تروریسم، جرایم سازمان‌یافته، استرداد افراد مجرم، تبادل اطلاعات امنیتی‏، تبادل تجربه‌های آموزش و مبارزه با اقدامات تروریستی گروه‌های ضدسیستمی دولتی و بین‏الملل.