بررسی ویژگی‌های کلامی شخصیّت‌های داستانی غیرهم‌سو با جنسیّت نویسنده مطالعه و مقایسۀ دو اثر زن زیادی و شب سراب

پژوهش حاضر به‏منظور بررسی ویژگی‏های کلامی شخصیت‏های غیرهم‏سو با جنسیت نویسنده در آثار داستانی صورت گرفت و ‏هدف از انجام آن یافتن تاثیر ناخودآگاه نویسنده بر کلام شخصیت اصلی اثر بود. دو داستان «زنِ زیادی» و «شب سراب» به‏عنوان پیکره‏های مورد بررسی انتخاب شد که در هر دو اثر، جنسیت نویسنده با شخصیت اصلی داستان متفاوت بود. مجموعۀ ویژگی‏های زبان زنانۀ رابین تولماچ لیکاف (1975) به‏عنوان چارچوب نظری به‏کارگرفته شد که قرابت زمانی بیشتری با بازۀ زمانی رویداد در دو اثر مورد بررسی داشت. نتایج نشان داد که اگرچه هر دو نویسنده سعی در کاربرد کلام متناسب با جنسیت شخصیت داستانی خود داشته‏اند؛ اما به‏نسبت متفاوت ردّی از جنسیت خود را در خلال کلام شخصیت داستانی خود به‏جای گذاشتند. مقایسۀ دو اثر نشان داد که اگرچه آل‏احمد به‏نسبت بسیار موفق‏تر عمل کرده و ویژگی‏های کلامی زنِ زیادی با جنسیت او همخوانی بسیاری دارد اما همچنان می‏توان نشانی از روایتگری مردانه را در توصیف‏های زن داستان از برخی فضاها و نیز کلی‏گویی او در رابطه با اموری چون غذا و خوراک دید. از نقاط ضعف شب سراب می‏توان به مواردی چون کاربرد قابل توجه صورت‏ها و الفاظ عاطفی و احساسی همچون عاشقانه‏ها، استفاده از تردیدنماها، ساختارهای تشدیدی و تکراری و همچنین توجه زیاد به جزئیات و ظرایف اشاره نمود. نتایج این پژوهش می‏تواند برای علاقه‌مندان به حوزۀ داستان نویسی، نقد ادبیات داستانی و نیز پژوهشگران حوزۀ زبان جنس مفید بوده و مورد توجه قرار گیرد.

on the verbal characteristics of the story characters different from the gender of the author: focusing on “zan-e ziyadi” and “shab-e sarab”

the present study investigates the effect of the authors’ gender on the speech features of the characters with different genders. in so doing, two stories were selected in which the genders of the authors were different from those of the main characters. the theoretical framework used in the present study was lakoff’s (1975) theory of gender language which was more in historical harmony with the two corpuses under study. the verbal characteristics of the main characters of the two stories show that despite the authors’ awareness of gender differences in language, they have left traces of their gender in the speech of their characters. a comparison of the two stories shows that al ahmad is more successful in using appropriate language in the speech of the main character. the feminine linguistic features in the speech of his main character are: swearing, prayers and cursing, hesitations and doubts, direct quotations, as well as emotional attributes. on the other hands, the same features in raheem’s speech is not in accordance with his masculinity. based on the findings of this research it can be concluded that gender language is inevitable and completely cultural bound.