بررسی غیبت رسانه‏ ای بینافردی با استفاده از نظریه‌های ادب و بی‏ ادبی در نظرات کاربران ایرانی اینستاگرام: مطالعۀ موردی دربارۀ 20 بازیگر مشهور زن و مرد ایرانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی غیبت رسانه ‏ای بینافردی به دنبال یافتن پاسخی برای این پرسش است که چنین بافتی، زمینه را برای استفادۀ بیشتر از راهبردهای ادب فراهم می‏کند یا راهبردهای بی‏ادبی. چهارچوب‏های نظری ادب و بی‏ادبی مورد استفاده در این مقاله، به ترتیب به براون و لوینسون (1987) و کالپپر (1996) تعلق دارند. داده‏ها متشکل از 3078 پاره‏گفتار مشتمل بر 50230 واژه هستند که در مورد ده بازیگر مرد و ده بازیگر زن مشهور ایرانی بیان شده‌اند.  یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که درحالی که 2820 پاره‌گفتار نشان‏دهندۀ راهبردهای بی‏ادبی هستند، تنها 258 پاره‌گفتار راهبردهای ادب را در برمی‏گیرند. همچنین تحلیل آماری حاکی از آن است که از میان راهبردهای بی‏ادبی، بی‌ادبی سلبی با 60 درصد، و از بین راهبردهای ادب، بی‌ادبی ایجابی با 77 درصد بیشترین راهبردهای مورداستفاده هستند.

an investigation into iranian instagrammers’ media gossip language based on (im)politeness theories: a case study of 20 famous iranian actors and actresses

this study deals with interpersonal media gossips in order to discover which of the two strategies, namely, politeness and impoliteness are more frequent in the context of the present study. brown and levinson’s (1996) politeness and culpeper’s (1996) impoliteness were used as theoretical frameworks. the data were composed of 3078 utterances containing 50230 words, talking about 10 male and 10 female famous iranian actors. the findings showed that 2820 utterances represented impoliteness strategies while only 258 utterances contained politeness strategies. results of statistical analyses revealed that negative strategy (60%) is the most frequently used impoliteness strategies, and positive strategy (77%) is the more frequently used politeness strategies.