تبیین نظریه بازی‏های زبانی ویتگنشتاین و دلالت‏های روش‌شناختی آن در مطالعات تربیتی

هدف پژوهش، تبیین نظریه بازی‏های زبانی ویتگنشتاین و لوازم روش‌شناختی آن در مطالعات تربیتی بود. در پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با روش تحلیل مفهومی و استنتاجی، ابتدا به مطالعه نظریه بازی‏های زبانی ویتگنشتاین و قواعد آن پرداخته شد و سپس مجموعه‏ای از روش‏های سازگار با ماهیت پژوهش و ارزشیابی در مباحث علوم-تربیتی استخراج گردید. توجه به بافت اجتماعی و غلبه بر سلطه کمیت‏محوری در مسائل تربیتی، تحدید دامنه پژوهش و توجه به شبکه‏های در‏هم‏تنیده امور، تاکید بر تمییز در واکاوی مسائل تربیتی، تبعید خودخواسته، غلبه بر سوگیری‏ها، چگونه آموختن، تجربه عاملان تربیتی در بطن جامعه و در نهایت ترویج نگاه نقادانه و رهایی از عادت از جمله روش‏های مستخرج از نظریه بازی‏های زبانی بود. به‌طورکلی، طبق روش‏های بحث شده، می‏توان جمع‏بندی کرد که در بحث روش‏شناسی نمی‏توان از مراحل دقیق، ثابت و یکنواخت صحبت کرد که در همه شرایط به صورت یکسان به‌کار آید. همچنین می‏توان نتیجه گرفت که ویتگنشتاین با شناخت زبان و از دریچه آن به دنبال شناخت و حل مشکلات فلسفه و فهم حقیقی جهان پیرامون بود. در نتیجه با معرفی چستی زبان و کارکردهای آن به نسل نو، می‏توان فهم و اُفق دید آنها را به پدیده‌های جهان پیرامون ارتقاء داد.

wittgenstein’s language games theory and its methodological implications in educational studies

this study aims to investigate wittgenstein’s language games theory and its methodological implications in educational studies. this qualitative research utilized a conceptual analysis and inductive method to review the related literature. in this study, first, wittgenstein’s language games theory and the nature of its rules were studied. then, a set of methods consistent with the nature of research and evaluation in the fields of education science was extracted. among the methods extracted from the theory of language games were paying attention to the social context and overcoming the dominance of quantity in educational issues, limiting the scope of research and paying attention to the interwoven networks of affairs, emphasizing distinction in the analysis of educational issues, self-imposed exile, overcoming biases, how to learn, learning the experience of educational agents in the heart of the society and finally promoting a critical view and getting rid of the habit. in general, it can be concluded that it is impossible to speak of precise, constant, and uniform steps in the methodological discussion in the same way in all situations. it can also be concluded that wittgenstein sought to solve the problems of philosophy and the true understanding of the world by understanding the language. new generation understanding of the world can be enhanced by introducing the nature of language and its functions.