بررسی الگوهای رایج در شکل‌گیری جوک در زبان فارسی براساس نظریه عمومی طنز کلامی

در پژوهش حاضر سعی بر آن بوده است تا با استفاده از نظریه‌ عمومی طنز کلامی آتاردو (2020)، به بررسی و تحلیل درون‌مایه جوک پرداخته شود. داده‌های پژوهش حاضر شامل 400 جوک است که در یک بازۀ سه ماهه از شبکه‌های مجازی و نرم‌افزارهای پیام‌رسان مانند تلگرام و واتس‌اپ جمع‌آوری شده است. تحلیل داده به صورت توصیفی و تحلیل محتوا با استفاده از نرم‌افزار spss انجام شده است. علاوه بر این به منظور ارزیابی معناداری متغیرهای پژوهش از آزمون‌ خی‌دوی پیرسون و برای بررسی شدت ارتباط بین متغیرها از آزمون کرمر استفاده شده است. آنچه در این پژوهش مطرح می‌شود شناسایی الگوهای رایج در ساخت جوک‌های زبان فارسی و تعیین الگوی برتر براساس میزان خنده‌داری است. پس از تحلیل داده‌های پژوهش سه الگوی رایج شناسایی شد و پس از تهیه پرسشنامه شامل 30 جوک برگرفته از هر یک از الگوهای مذکور و مشارکت 125 نفر با متغیرهای اجتماعی گوناگون از قبیل میزان تحصیلات، سن و جنسیت، الگوی برتر بر اساس معیار میزان خنده‌داری شناسایی شد.

a study on the most frequent patterns in forming persian jokes based on general theory of verbal humour

in the current research, an attempt has been made to investigate and analyze the content of the joke using the general theory of verbal humour (gtvh) by attardo (2020). the data of the present study includes over 400 jokes which were collected from the virtual networks and messaging applications such as telegram and whatsapp in a period of three months. primarily, descriptive analysis has been applied over the collected data; then, content analysis has been run through spss software. furthermore, in order to evaluate the significance of research variables, pearson chi-squared test was used, and cramér’s  test was used to check the correlation of between variables.the purpose of this study was to identify the most frequent patterns to make persian jokes as well as to determine the best pattern based on laughter-inducing effects. after analyzing the data, three common patterns were identified, and after preparing a questionnaire including 30 jokes taken from each of the mentioned patterns and the participation of 125 people with various social variables such as education level, age and gender, the best pattern was identified based on laughter-inducing impact.