تاثیر جنسیت بر درک نوای عاطفی گفتار در زبان فارسی

لازمه تعامل اجتماعی موثر پردازش ودرک صحیحنوای عاطفی گفتار گوینده است. گفتار عاطفی، که حاوی اطلاعات زیادی درباره احساسات و مقاصد اجتماعی گوینده است،خود از تفاوت‌هایی فردی جامعه‌شناختی همچون سن و جنس تاثیر می‌پذیرد که از این میان نقش جنسیت به اندازه کافی مطالعه نشده و هنوز محل بحث است. همچنین معدودمطالعات انجام‌شده، تنها عملکرد گویشوران زبان‏های دارای وزن تکیه‌ای (همچون آلمانی و انگلیسی)را بررسی کرده‏اند. اما از آنجا که نوای عاطفی گفتار، خود، متاثر از شاخصه‌های زبان‌ویژه، مانند تقسیم وزنیِ زمان، است و این شاخصه زبان‌های دارای وزن تکیه‌ای را از زبان‌های دارای وزن هجایی تفکیک می‌کند نگارنده بر آن شد تا قابلیت کاربرد نتایج این تحقیقات را در زبان‏هایی که تقسیم زمانی متفاوتی دارد بررسی کند. بنابراین، پژوهش حاضر نقش جنسیت را در تشخیص و درک نوای عاطفی گفتار در زبان فارسی، به عنوان زبانی که وزن هجایی دارد و تقسیم وزنی-زمانیِ آن متفاوت است، مورد مطالعه قرار می‌دهد. بدین منظور در یک آزمایش رفتاری، از66 گویشور فارسی‌زبان خواسته شد تا نوای عاطفی مجموعه‌ای از متون صوتی نمایشنامه‌های معتبر را تشخیص‌دهند. این متون حاوی مجموعه جملاتی بود که واژگان موجود در آن‌ها به لحاظ محتوایی خنثی بودند و در پنج حالت عاطفی خشم، تنفر، ترس، شادی و غم توسطیک بازیگر خانم و یک بازیگرآقا اجرا شده بودند. داده‌های این آزمون با مدل رگرسیون لجستیک بررسی شدندو به طور کلی، نتایج نشان می‌دهند که: 1) میزان تشخیص نوای عاطفی گفتار به صورت معناداری با جنسیت شنونده ارتباط دارد؛ بدین معنا که آزمودنی‌های مونث در مقایسه با آزمودنی‌های مذکر توانمندی بیشتری در تشخیص تمامی مقوله‏های عاطفی گفتار دارند؛ 2)تقسیم وزنی زمان (یعنی‏ وزن تکیه‌ای در مقابل وزن هجایی) بر تشخیص نوای عاطفی گفتار تاثیری ندارد.