بازنمایی هویت در گزارش فوتبال جام جهانی در مقاطع مختلف زمانی

این پژوهش کوشیده است با رویکردی جامعه‌‌شناختی و گفتمانی به تحلیل روایت یک گزارشگر ورزشی واحد در دو دوره تاریخی بپردازد. هدف پژوهش حاضر‌‌‌ بررسی تاثیر فضای اجتماعی و سیاسی موجود در جامعه بر نحوه روایت یک گزارشگر است تا میزان تاثیر و تاثر یک روایت ورزشی از ساختار هویت ملی آشکار گردد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و داده‌های پژوهش برگرفته از گزارش دو بازی جام جهانی فوتبال ایراناسترالیا (1998) و ایران-اسپانیا (2018) است. نمونه‌های زبانی مورد بررسی، جملات گزارشگر در لحظات هیجانی بازی است که در سه بخش «کنش‌گر‌‌های ‌‌‌اجتماعی»، «‌کنش» و «واکنش» شرکت‌کنندگان به کنش‌‌ها مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. سپس با استفاده از رویکرد هویت‌دهی ون لیوون (1996) کیفیت و کمیت برجسته‌سازی هویت فردی و ملی در این نمونه‌ها مطالعه شد. در این پژوهش، متغیر انسانی گزارشگر– به عنوان متغیر ثابت و مقتضیات اجتماعی و سیاسی دو مقطع زمانی مختلف، به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که تحت تاثیر شرایط اجتماعیسیاسی، رویکرد گفتمانی یک گزارش ورزشی می‌تواند از برجسته‌سازی هویت فردی به سمت برجسته‌سازی هویت ملی میل کند. همچنین، نشان داده شد که با بهره‌گیری از هویت‌دهی طبقه‌ای و نسبتی به‌جای نام‌دهی واسطوره‌سازی، می‌توان هویت‌های فردی را به نفع هویت ملی به حاشیه راند.