نشانه‌شناسی تصویر کودک در فیلم‌های انیمیشن (مطالعه‌ موردی: مجموعه انیمیشن ایرانی «بچه‌های ساختمان گل‌ها»)

یکی از عواملی که تصورات مخاطبان، به‌ویژه کودکان، را از مفهوم کودک و دوران کودکی شکل می دهد، تماشای فیلم‌های انیمیشن است. این نوع فیلم، دیدگاه هایی را درباره ی وضعیت جسمانی، رفتاری، خانوادگی و زیستی کودکان به نمایش می‌گذارد. جهان بینی های که درباره ی کودکان در آثار انیمیشن ارائه می شود تصادفی نبوده و منطبق با رمزگذاری های خاصی صورت می‌پذیرد. هدف این پژوهش تحلیل نشانه شناختی الگوی بازنمایی کودک در انیمیشن است. بدین منظور با استفاده از روش نشانه شناسی، به بررسی انیمیشن «بچه های ساختمان گل ها»که در سال13951394تولید و در 91 قسمت ده دقیقه ای از شبکه ی پویا پخش‌شده، پرداخته‌ایم و کلیه قسمت های این مجموعه را برای این منظور،  مشاهده و تحلیل کرده‌ایم. نتایج پژوهش نشان می دهد که: در این مجموعه ، با نوعی بازنمایی توام با «خوب نمایی» از کودک و دوران کودکی مواجهیم. شخصیت کودکان مجموعه، در جایگاه طبیعی سن خود بازنمایی نمی شوند، بلکه بزرگ‌تر و بالغ تر از سن زیستی شان نمایش دار می‌آیند. چنین الگویی از بازنمایی ، به‌طورکلی ، در چهارچوب گفتمان «مدرن» جای می گیرد. ازاین‌رو ، مجموعه انیمیشن«بچه های ساختمان گل ها» در صدد معرفی الگوی دوران کودکی با مولفه‌های گفتمان مدرن است.

A Semiotic Study of Child’s Image in Animation Films (Case Study: Animation TV Series Children of Golha Residents)

One of the subjects which form the imagination of children from their childhood period & the concept of a child is watching animation films. Such films give children a notion about their physical posture, behavior, living and family relations. The worldviews presented about children is not something incidental and they are coded in a special way. The purpose of this research is a semiotic analysis on the patterns of representing children in animation films. To achieve this by using a semiotic methodology, a survey is done on a 91 episodes of ten minutes from a TV Animation series: “Children of Golha Residents” ,which was on air during 2016 2017 from Pooya TV network. All the episodes have been watched and analyzed accordingly. The findings of the research show that the series face a kind of representation intermingled with “Good”, from the childhood era. The children’s personality is not represented as their own age in the series and they seem to be more mature. Such representation patterns are categorized in modern discourse. As a result, the series is opting to introduce a pattern of childhood era according to “Modern” discourse.