فلسفۀ فیلم از دیدگاه ژان فرانسوا لیوتار

ژان فرانسوا لیوتار چهار مقاله با موضوع سینما و مطالعات فیلم طی سال‌های 1973 تا 1995 نگاشته است که سپهر اندیشۀ او در این زمینه را تشکیل می‌دهند. این مقاله‌ها عبارت‌اند از: «ناسینما» (1973)؛ «ناخودآگاه در مقام میزانسن» (1977)؛ «دو دگردیسی امر اغواگر در سینما» (1979)؛ «ایدۀ یک فیلم سلطه‌گر» (1995). گرچه دیدگاه فلسفی لیوتار در مقالات فوق منعکس است، لیکن ما در این پژوهش نظریه او را عطف به نظریۀ مونتاژ آیزنشتاین، توسعه می‌دهیم. این شیوه در کتاب هیولای هستی: سفری با هایدگر در راه سینمای ترس‌آگاهانه نیز به کار گرفته شده تا آرای هایدگر در تدوین نظریه‌ای سینمایی مبنی بر تجلی جلوه‌‌های ترس‌آگاهی، به‌مثابه رویداد حقیقت، تبیین شود.

Film Philosophy in JeanFrancois Leyotard Doctrine

JeanFrancois Leyotard has authored four articles in the field of cinema during 1973 to 1995 which forms his sphere of thoughts. The articles are as follows :                         “Acinema”(1973),” The Unconscious As Miseenscene”(1977),”Two Metamorphoses of the Seductive Cinema”(1979),” The Idea of a Sovereign Film”(1995). However Leyotard’s views are reflected in aforementioned articles but we try to develop Leyotard’s inclination to Eisenstein Theory of Montage. This method has also been applied in the book “A Journey with Heidegger…..” for expressing Heidegger’s views in relation to manifestation of Fear/Anxiety (Angst) in cinema as Truth.