شگردهای شکل پردازانه در داستان بیوتن رضا امیرخانی

توجّه به فرم و برجسته کردن آن، به یکی از وجوه شاخص نویسندگان پسامدرن تبدیل شده است. مفهوم فرم در این جریان، اشاره به قالب بیان یا طرز معناسازی است. در این صورت تمامی تمهیداتی که در خدمت به وجود آمدن شکلی نو و بدیع برای ارائۀ محتوا از جمله فراداستانی بودن، ساحت های وجودشناسانه به کار می روند، جنبۀ درونی فرم تلقی شده و طرز قرارگرفتن واژه ها بر روی کاغذ، بازی با کلمات، تکرار و مانند آن، جنبۀ بیرونی فرم شمرده می شوند. توجّه به فرم بیرونی گاهی سبب گردیده که نویسنده با افراطی توجیه ناپذیر به شکل پردازی بگراید و از مسیر بیان مفهوم  کاملاً بازماند. از این رو در نقد ادبی معاصر، بررسی و تحلیل تکنیک های نوآورانه ای که نویسنده برای معناسازی به کار می گیرد، در کانون توجّه منتقدان قرارگرفته است. هدف این مقاله نیز بررسی شگردهای نوآورانۀ معناساز در «بیوتن» امیرخانی است. بر این مبنا، شناختن نوع فرم ها و شکل های بدیع به کاررفته در بیوتن و تاثیر آن ها در معناسازی و تعمیق محتوا، سوال های اساسی این پژوهش بوده اند. بررسی عناصر فرمی و تحلیل نقش آن ها در برجسته کردن درون مایه های داستان، نشان می دهد که روش امیرخانی صرفاً نوگرایی های ظاهری نبوده است و وی با آشنایی زدایی پویا و برجسته سازی فرم، به محتوای متن ژرفای ویژه و تفکّرانگیز بخشیده است.

formative tricks in the story of “bivatan” written by reza amirkhani

focusing on form and high lighting it has changed in to an advantage for postmodernist authors. the meaning of form in this trend refers to the format of stating or meaning making method. in this style all the preperations  that  are  at  the service  of  developing  a new and original form of  representing   meaning  are  considered  as  the inner aspect  of the  form  and the way  words are  written  on the paper،  playing  with words، repetition  and so on are considered as the outer  aspect  of  the form. focusing on the outer form sometimes causes the writer to tend to words the formation with an inexcusable excess and to fail to express meaning. therefore  in  contemporary  criticism، the study and analysis of  technics  of  innovations that theauthor  uses  for  postmodernism  meaning  making uses  for  postmodernism  meaning  making  have  been  at  the  center of attention.the purpose of this article is to examine the innovative semantic tricks in amirkhani’s bivatan. based on this, recognizing the type of forms and novel forms used in “bivatan” and their effects on the meaning and deepening of content have been the main questions of this research. examining the  elements of the forms and analyzing their roles in highlighting the themes of the story shows that amirkhani’s method was not merely apparent modernization, and he gave a special and thought-provoking depth to the content of the text by dynamically defamiliarizing and highlighting the form.