مقایسۀ ترانه‌ و تصنیف و بیان تفاوتشان (از آغاز تا قبل از انقلاب)

معنی ترانه و تصنیف، نوع اجرا و تاریخچۀ شکل گیریِ آن‌ها، از مباحثی است که ذهن بسیاری از محققان را به خود مشغول داشته است. بعضی، هر دو مقوله را یکی می‌کنند و به  انواع خواندن‌ها، ترانه می‌گویند، در حالی‌که در شیوۀ  اجرا، فرق بسیار است. و یا از دیدگاه بعضی از محققان و شاعران دو بیتی، رباعی، قطعه و شاید غزل کوتاه را، نیز، ترانه می‌نامند و از دیدگاه آن‌ها تنها  قالبِ کوتاهِ ترانه است که آن‌را، از قصیده، مثنوی، غزل و دیگر قالب‌های شعری جدا می‌کند، حتی مرحوم ملک‌الشعرای بهار، که خود پایه‌گذار علم سبک‌شناسی است، تصنیف را نوعی  از اشعار هجایی محلی که قبل از اسلام در ایران رایج بوده، دانسته‌اند و فرق زیادی بین شعر و تصنیف قائل نشده‌اند و هر شعری را خاصه در مزاحفات بحر هزج و رجز، به جای تصنیف به کار برده‌اند و از سوی دیگر ترانه ‌را پایین‌تر از شعر و غزل قرارداده‌ و صاحبان فن، نیز، کمتر به ضبط آن‌ها مبادرت نموده‌اند؛ در حالی‌که وجود فهلویات نشان می‌دهد که قدمت ترانه، از شعر بیشتر است. در این مقاله، با بررسی مشخصاتِ ترانه و تصنیف، ضمن این‌که معنیِ درستی از این دو مقوله، ارائه می‌شود، بیان می‌داریم که ترانه و تصنیف، از لحاظ خوانِش تفاوت بسیاری دارند. ترانه بر پایه‌ی احساساتِ درونیی خواننده، شاد یا غمگین و به‌طور یک‌نواخت، اما تصنیف در چارچوب خاص و اصول اساسی خوانده می‌شود و باید شروع، میانه و فرودِ مناسب داشته باشد. این تحقیق به روش توصیفی- تحلیلی(کتابخانه‌ای) انجام گرفته است

comparing songs and ballads and expressing their differences (from the beginning to before the revolution)

the meaning of songs and compositions, the type of performance and the history of their formation are among the topics that have occupied the minds of many researchers. some people combine the two categories and call the types of songs songs, while there is a lot of difference in the way they are performed. or from the point of view of some scholars and poets, two-bit, quatrain, piece and maybe short sonnet are also called songs, and from their point of view, it is the only short form of the song that separates it from ode, masnavi, sonnet and other forms of poetry. the late queen of spring poets, who is the founder of stylistics, considered ballad to be a type of local syllable poem that was common in pre-islamic iran and did not differentiate between poetry and ballad, and each poem, especially in the ridiculous seas of ridicule. they have used the place of ballad and on the other hand, they have made the song lower than the poem and lyric and the masters of art have also recorded them less; while the existence of fahlaviyat shows that the song is older than poetry. in this article, by examining the characteristics of songs and compositions, we distinguish them as much as possible and provide the correct meaning of these two categories. this research has been done by descriptive-analytical method  (library).