چالش کهن‌الگوی آنیما در داستان مرد اعرابی مولانا

اشعار مثنوی که آینه درون نما و رازآلود مولاناست، به دلیل پیچیدگی معنایی و هنر ورزی‌های زبانی، همواره از متون باز و تفسیرپذیر به شمار آمده و دربارۀ آن از منظرهای گوناگون سخن رفته است. نقد کهن‌الگویی آثار ادبی از فروع نقدهای روان‌شناختی است که در دهه‌های اخیر همچون تحقیق میان‌رشته‌ای دیگر رونق و روایی یافته است. این مقاله که به بررسی مضامین و تصاویر کهن‌الگویی آنیما در نهاد انسانی مرد اعرابی می‌پردازد، راه را برای ژرف کاوی‌های بعدی آثار ادبی می‌گشاید و نشان‌دهنده جهانی بودن پیام انسانی و احساسات شاعران هنروری همچون مولانا است. در این پژوهش با دید مکتب روانکاوی یونگ و از منظر کهن‌الگویی به جهان شعری مولانا نگریسته شده و به شخصیت پررنگ و تکرارشونده آنیما  در داستان مرد اعرابی او پرداخته‌شده است؛ بررسی مقایسه‌های چهره مرد اعرابی با کهن‌الگوی آنیما  یونگ، نشان‌دهنده شباهت بسیار و یا حتی انطباق کامل وی با آن تصویر کهن است.

anima’s ancient challenge in the story of maulana’s arab man

the chanting of the mysterious and mysterious maulana mirror has always been regarded as open and interpretable texts due to semantic complexities and linguistic art, and has been spoken about in various perspectives. ancient critique of the literary model has been the source of psychological criticism that has flourished in recent decades, as in other interdisciplinary studies. this article, which examines the themes and images of anima in the human body of men’s books, paves the way for the next litter of literary works, and reflects the universality of the human message and the feelings of art poets such as rumi. in this study, with the view of yang’s psychoanalysis school, from the old perspective, a pattern has been addressed to the rumi poetry world and has been addressed to anima’s bold and repeatable personality in the story of her arab man; a comparison of the manuscripts with ancient anima-yong pattern suggests a very similar resemblance or even his complete adaptation to that ancient image.