چالشی بر طبقه‎بندی انواع اضافه در دستور زبان فارسی (بحثی دربارۀ قواعد افزودگی در زبان فارسی)

مقالۀ کنونی به بررسی روش‎های طبقه‎بندی انواع اضافه‎ها در دستور زبان فارسی می‎پردازد و نظریه‎های پیشین در بارة نامگذاری انواع اضافه‎ها و شیوه‎های طبقه‎بندی آنها را در کتاب‎های دستور یا منابع زبان‎شناسی به چالش می‎کشد. اهمیت این تحقیق در گشودن بحث ضرورت کاربردی بودن طبقه‎بندی اضافات است. مهم‎ترین بحث نظریِ این مقاله، به چالش کشیدن مقایسه‎های نادرستِ انواع اضافه‎ها در زبان فارسی با زبان عربی و یا زبان‎های اروپایی است. پرسش‎های اساسی مقاله این است که چه کاستی‎هایی در طبقه‎بندی اضافات در منابع پیشین وجود داشته است و چگونه می‏توان قواعدی وضع کرد که تشخیص انواع اضافات را بدون استثنا (و یا با حداقل استثناها) امکان‎پذیر سازد. این مقاله، حاصل پژوهشی پردامنه بر روی مبحث اضافات بوده است و به روش توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه‎ای (از قرن یازدهم هجری تا به امروز)، به این نتیجه می‎رسد که بسیاری از طبقه‎بندی‎های متاخر در مبحث اضافات فاقد جنبه کاربردی هستند و قابلیت شمول بر اضافه‎های مشابه خود را ندارند و طبقه‎بندی اضافات بر حسب رابطه‎های معنایی، امکانِ دست‎یافتن به معنیِ کلام در زبان معاصر و همچنین در کلام ادبی را تسهیل می‎کند و به تحلیل و درک سخن ادبی یا غیر ادبی یاری می‎رساند و لذا آن را به عنوان طبقه‎بندی موثر و مفید در انواع اضافات می‎توان پذیرفت.

A challenge on the classification of genitive cases in Persian grammar (A discussion about the rules of genitive case in Persian language)

The present article examines the methods of classifying the types of genitive cases in Persian grammar and the previous theories about naming the types of these cases and the methods of classifying them in grammar books or linguistic resources. Cognition is challenging. The importance of this research is in opening the discussion of the necessity of applicability classification. The most important theoretical discussion of this article is to challenge the incorrect comparisons of types of genitive cases in Persian with Arabic or European languages. The main questions of the article are what are the shortcomings in the classification of genitive cases in previous sources and how can rules be made that make it possible to identify types of genitive cases without exceptions (or with minimal exceptions). This article is the result of extensive research on the subject of genitive and possessive cases and by descriptiveanalytical method and citing library sources (from the 11th century AH to the present), it is concluded that many classifications Late in the subject of these cases, they have no practical aspect and cannot be included in their similar additions. And the classification of genitive cases according to semantic relations, facilitates the possibility of achieving the meaning of the word in contemporary language as well as in literary speech, and helps to analyze and understand literary or nonliterary speech, and therefore it can be accepted as an effective and useful classification in the types of genitive cases.