>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی، تحلیل و طبقه بندی کرامات مشایخ در طبقات الصّوفیّه از خواجه عبدالله انصاری  
   
نویسنده کارآموز فتحیه السادات ,اشرف زاده رضا ,تقوی بهبهانی مجید
منبع تفسير و تحليل متون زبان و ادبيات فارسي (دهخدا) - 1401 - دوره : 14 - شماره : 52 - صفحه:214 -239
چکیده    کرامت یکی از مفاهیم مهم و مورد مناقشه در عرفان اسلامی است. خواجه عبدالله انصاری در طبقات الصّوفیّه، نام بسیاری از صوفیان را ذکر کرده و رفتار و اندیشۀ آن ها را تبیین نموده است. او برای تحقّق این هدف، کرامات بسیاری را شرح داده و کیفیّت تخلّق مشایخ به مبانی معرفتی را بازگو کرده است. در این تحقیق، با روش توصیفی و استناد به منابع کتابخانه ای، کرامت های ذکر شده در اثر مذکور،  دسته بندی و چرایی بسامد آن واکاوی شده است. همچنین، توصیفاتی از کارکردهای اجتماعی این پدیده ارائه گردیده است. بررسی آراء انصاری نشان می دهد که کرامت ها عمدتاً در دوران حیات عارف و در مواردی، پس از مرگ او تجلّی پیدا کرده اند. کرامات واقع شده در زمان حیات عبارتند از: اطلاع از غیب؛ ذهن خوانی و فراست؛ تصرّف در نیروها و عناصر طبیعت؛ شنیدن ندای هاتف؛ تصرّف در اشیاء و قلب آن؛ زنده کردن موجودات و سخن گفتن با آنان؛ طی الارض؛ مرگ و حیات ارادی؛ شفای بیماران. کراماتی که پس از مرگ آشکار شده اند، عبارتند از: سخن گفتن در عالم خواب و رویا؛ نقش بستن آیه و ذکر بر بدن متوفی؛ غیب شدن جنازۀ فرد. هدف اصلی اولیاءالله از به کارگیری این کرامات، تنبّه مریدان و تشویق آن ها به پیمودن راه سلوک است. در این اثر، برخلاف سنّت مقامات نویسی عرفانی، نشانه های ملموسی از کارکرد تحذیری کرامت به نیّت تحقیر و منکوب منکران تصوّف وجود ندارد که این سنّت گریزی آگاهانه را می توان برآیند نگرش مبتنی بر رجاء و امید مولّف و گرایش های عاشقانۀ او در وادی عرفان دانست.
کلیدواژه خواجه عبدالله انصاری، طبقات الصّوفیّه، عرفان، کرامت، مشایخ
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران
پست الکترونیکی smtb33@yahoo.com
 
   Studying, Analyzing and Classifying the Miracles of the Sheikhs in the Tabaghat al Sofie by Khaje Abdullah Ansari  
   
Authors karamooz Fathie al-Sadat ,Ashrafzadeh Reza ,Taghavi Seyed Majid
Abstract    Dignity is one of the key concepts in Islamic mysticism and a genuine advocate for the recognition of the Sufi mysticism of the bad Sufi. Khaje Abdullah Ansari, in the Tabaghat al Sofie, mentions the names of many Sufis and explains their behavior, behavior and thought. To accomplish this goal, he has described many miracles and described the quality of the elders’ submission to epistemological and cognitive principles. In this research, based on the descriptiveanalytical method and citing library resources, the duplicates mentioned in the above work are categorized and why they are frequented. Examination of Ansari’s views shows that dignities have manifested in the mystic’s lifetime and after his death. The wonders of life are: the knowledge of the unseen; the reading mind; the seizure of the forces and elements of nature; The dignities revealed after death were less frequent. These dignities include: speaking in the dream and dream; the role of closing the verse and mentioning the body of the deceased; The primary purpose of Sufis is to use these dignities, to discipline disciples, and to encourage them to follow the path of conduct. In this work, contrary to the tradition of popular mystical writing, there is no indication of the transcendent function of dignity to humiliate and suppress enemies and deniers, which can be attributed to the attitude of the author and his hopeful and romantic tendencies in the field of mysticism.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved