بررسی و تحلیل شخصیت های تقابلی در حکایت های تمثیلی عرفانی و حکمی

تمثیل داستانی یا الیگوری در اصطلاح ادبی به روایت گسترش یافته ای اطلاق می شود که در پس معنای ظاهری، دارای لایه های معانی متعدد باطنی دیگری نیز هست که هر کدام از این لایه های معنی نیازمند کشف، بررسی و رمزگشایی هستند. آنچه در راه این رمزگشایی مرکز ثقل قلمداد می شود و نقش عمده ای را در کشف و تاویل رموز و تصاویر پنهان در حکایت ها بر عهده دارد تحلیل یکی از عناصر مهم داستان پردازی، یعنی شخصیّت پردازی در این حکایت ها است. استفاده از شخصیّت های تقابلی نمادین یکی از انواع مهم این شخصّیت ها ست که برای القای معانی ثانوی ه ای که در بستر تحولات و القائات فرهنگی، دینی، اجتماعی تاریخی و... به وجود می آیند نقش چشم گیری در حکایات تمثیلی ادب فارسی آفریده اند. بررسی و تحلیل نقش نمادین شخصیّت های تمثیلی تقابلی در قالب سه نوع تقابل تک گانه، دوگانه و سه گانه و کشف روابط پنهان این شخصیّت ها با سایر عناصر داستانی و تطبیق آن ها در طول حکایت با درون مایۀ اصلی حکایت می تواند منجر به کشف معانی ثانویه و جدیدی از حکایت ها برای مخاطبان گردد. نتایج حاصل از این تقسیم بندی نشان از کارکردهای ویژۀ این نوع از تقابل ها برای موضوعات مخصوصی دارد که نویسندگان با نظر بدان کارکرد، هر کدام از این تقابل ها را به موضوعات ویژه مربوط بدان تقابل اختصاص داده اند. این مقاله می کوشد با روش (توصیفیتحلیلی) به تحلیل شخصیّت های تقابلی در حکایت های تمثیلی عرفانی و حکمی بپردازد.

Study and analysis of confrontational characters in mystical and theological allegories

Fictional allegory in literary terminology refers to an extended narrative that has multiple layers of other esoteric meanings behind the apparent meaning, that Each of these layers of meaning needs to be discovered, studied and recognized. Anything that is considered the center of gravity in this way of decoding and plays a major role in discovering and interpreting the mysteries and hidden images in the anecdotes is the analysis of one of the important elements of storytelling, namely the characterization in these anecdotes. The use of symbolic confrontational characters is one of the important types of these characters that play a significant role in the allegorical anecdotes of Persian literature to induce secondary meanings that arise in the context of cultural, religious, social, historical, etc. Investigating and analyzing the symbolic role of confrontational allegorical characters in the form of three types of single, double and triple confrontation and discovering the hidden relationships of these characters with other narrative elements and matching them throughout the story with the main theme of the story can lead to the discovery of secondary meanings. And new anecdotes for the audience. The results of this division show the special functions of this type of contrast for specific topics that the authors have assigned each of these contrasts to specific topics related to that contrast. This article tries to analyze the confrontational characters in mystical and theological allegories with a (descriptiveanalytical) method.