رد پای سوگند آیینی یادگار زریران در شاهنامه (پژوهشی پیرامون بیتی از داستان رستم و اسفندیار)

با بررسی رفتار کلی انسان باستان با این شگفتی رو به رو می شویم، که تنها، عملی مقدس و سپندینه می شود که به طریقی با حقیقتی که فراتر از خود آن ها است، شریک و انباز شود و به همین واسطه بی درنگ این اعمال مانا و جاوید شده و از هستی سرشار می گردند؛ از این رو این اعمال در نظر مردمان کهن جلوه گاهی قدسی یافته و یادگار کرداری ازلی می شوند، چرا که از زمان تاریخی فناپذیر جدا شده و به زمان بی زمانی مثالی و باقی می پیوندد. بنابراین ارزش اعمال انسان بستگی به این دارد که چقدر این اعمال با کرداری آغازین ارتباط داشته باشد. سوگند نیز یکی از اعمال آیینی است که در خاطره ازلی انسان تبدیل به نمونه ای کهن شده است. وفای به عهد و پیمان در تاریخ مینوی بشر سابقه ای طولانی دارد و به آن روز باز می گردد که خداوند از انسان عهد گرفت، پیمانی که زنجیر وفای به آن تا ابد بر گردن انسان ها نهاده شد. قسم یا سوگند، آیینی است که می توان برای اثبات یک ادعا و یا برای رد اتهام و یا قبول انجام تعهدی در آینده باشد که برای ادای آن نیاز به مراسم آیینی است. بر این اساس می توان مراسم آیینی را نوع خاصی از گفتار و اعمال منظم (تکرارشونده) دانست، که از آموزه های خاطرات ازلی و ماورایی بشر سرچشمه می گیرد. این اعمال برای بیان احساسات دینی و مذهبی به کار گرفته می شود و به دلیل قدمت زیادی که دارند در بیشتر موارد با حماسه، اسطوره و سنت یک جامعه پیوند می خورند. حاصل این پژوهش که به روش تحلیل متن از نوع توصیفیکتابخانه ای با شیوه مقابله ای و قیاسی است، نشان می دهد که برای سوگند آیینی موجود در متن کهن یادگار زریران، می توان نمونه مشابهی در شاهنامه (ادبیات فارسی دوره نو) یافت.

Yadegar Zariran Ritual Oath Footprint in ShahnameA Research on a Verse of Rostam and Esfandiar Story))

By investigating the general behavior of the ancient human being, we face a wonder that an action is considered holy if only it is related to something beyond human and mortal features and that is why such holy actions become immortal, timeless, and full of life. So in the conscience of ancient people, such actions are considered to be holy and they are reminders of an eternal deed that is separated from the mortal historical time and attached to a timeless immortal juncture. Therefore, the value of human actions depends on how much they are related to that first eternal deed. Oath is a ritual deed in the eternal memory of humankind which is turned into an old example. Being faithful to covenant has a long precedent in immaterial, spiritual, mankind history and it refers to that day in which God made a covenant with man, a pledge that put eternal fidelity chain around the human neck. An oath or pledge is a ritual that is used to prove a claim or reject an accusation or accept an obligation in the future that requires a ritual ceremony to be fulfilled. According to that, we can consider ritual ceremony as special and organized acts and words that originate from the eternal and transcendental memory of mankind. These actions are to explain the religious feelings, and because of their antiquity, in most cases, they are engaged with epic, myth, and traditions of a society. The result of this research which is a descriptivelibrary text analysis method with confrontational and deductive techniques shows that there is a similar example of olden Yadegar Zariran text ritual oath in Shahname (the new era of Persian literature).