بررسی و تحلیل کارکردهای بلاغی واژه های قرآنی در غزل عرفی شیرازی

قرآن کریم، به مثابۀ والاترین متن اسلامی، همواره آبشخور شاعران پارسی سخن بوده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر قرآن کریم بر تصویرسازی در غزل عرفی شیرازی، از شاعران پیشگام سبک هندی در قرن دهم است. مدعای اصلی پژوهش حاضر این است که عرفی در غزلیات خود از واژه های قرآنی در خلق تصاویر نازک خیالانه و بدیع، سود جسته است و واژه های قرآنی، در غزل او در بسیاری از موارد، از جنبۀ زیبایی شناسی و تصویرآفرینی قابل بررسی و تحلیل هستند.  برای اثبات این مدعا، و نیز بررسی جایگاه قرآن در شعر عرفی، غزلیات او از حیث تاثیرگذاری قرآن بر تصویرآفرینی در حوزۀ دو علم بیان و بدیع مورد بررسی قرار گرفته است و انواع وام گیری های این شاعر از قرآن کریم در خلق تصاویر شعری، واکاوی شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بیش ترین استفادۀ عرفی از قرآن کریم در خلق تصاویر، در اغراق نازک خیالانه و نیز در ساخت استعاره صورت پذیرفته است.

Investigating and analyzing the rhetorical functions of the Qur’anic words in the orfi shirazi’s sonnet

The Holy Qur’an, as the holiest Islamic text, has always been the source of Persian poet. The purpose of this research is to investigate the effect of the Holy Quran on imaginaton in the Orfi Shirazi’s Sonnet, a pioneer Indian poetry Style in the 10th century Hijri. The main claim of the present research is that Orfi has been used the Qur’anic words in the creation of narrow imaganation and exquisite images, and The Quranic words, in many cases, can be aesthetically and imaginatively analyzed. To prove this claim, and study the position of the Qur’an in the orfi poetry, his sonnets have been investigated in the context of the influence of the Qur’an on production of image in the field of two expression and oratory sciences. And The various types of borrowing of this poet from the Holy Quran in the creation of poetic images , Has been analyzed. The results of this research show that the most common use of the Holy Qur’an in creating images taking in narrow imagination exaggerated, as well as in the construction of metaphors.