تفسیر و تحلیل مناسبات علمی و فرهنگی اسلامی عصر طلایی اندلس بر پایه متون فارسی و ترجمه فارسی

اندلس یکی از مراکز مهم علوم اسلامی به شمار می‌رود که طی چندین قرن شاهد رشد فزایندۀ برخی علوم و ظهور دانشمندان و تالیفات فراوان بود. زمینۀ اصلی این شکوفایی علمی را انتقال مبانی این علوم از بلاد شرقی اسلامی به این سرزمین فراهم ساخت. آنچه بر اهمیت این قضیه می افزاید واقع بودن اندلس در یکی از دوردست ترین نقاط نسبت به مراکز اصلی علم و فرهنگ اسلامی است که بنا به عوامل مختلف دسترسی به آن دشوار بود. با این حال، توجه به شاخصه‌های توسعۀ علمی و فرهنگی در این سرزمین از جمله مراکز آموزشی، کتابخانه ها، شمار دانشمندان و اندیشمندان و نیز تالیفات و تصنیفات آنان از رشد سریع و چشمگیر آن در این زمینه حکایت دارد. همچنین شمار فراوان دانشمندان اندلسی و تالیفات ایشان گواه دیگری بر رشد قابل توجه علوم در این سرزمین است. در مقاله حاضر به بررسی مناسبات علمی و فرهنگی اسلامی عصر طلایی اندلس بر پایه متون فارسی و ترجمه فارسی به روش تحلیلی – توصیفی پرداخته شده است.

Interpretation and analysis of Islamic scientific and cultural relations of Andalusian Golden Age based on Persian texts and Persian translation

Andalus is considered to be one of the major centers of Islamic science, which over the centuries witnessed an increasing number of sciences and the emergence of many scholars and writings. The main pillar of this scientific flourishing was the transfer of the fundamentals of these sciences from the Oriental Islamic blessing to this land. What adds to the importance of this is the fact that Andalus is one of the most distant points to the main centers of Islamic science and culture, which was difficult to access due to various factors. However, attention is drawn to the characteristics of scientific and cultural development in the land, including educational centers, libraries, the number of scientists and scholars, as well as their compilations and compilations, which show a rapid growth in this area.Also, the vast number of scientists in Andalusia and their writings testify to the significant growth of science in this land. In the present article, the present article examines the scientific and cultural relations of the Andalusian golden age (Abdul Rahman alNasr 350300 AH) the rule of AlMustansar (366350 AH) by analyticaldescriptive method.