نظام داستان‎پردازی در حکایات حدیقۀ سنایی

حدیقه‎الحقیقه سنایی منظومه‎ای است عرفانی که در قالب داستان‎ها و حکایات و تمثیل‎ها به آموزش تعالیم دینی و اخلاقی می‎پردازد. این اثر از متون عرفانی است که ایجاز و سادگی خصیصۀ عمدۀ آن است. بنابراین پژوهش حاضر که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از ابزارکتابخانه‌ای انجام گرفته، بر آن است تا نظام پردازش داستان‎های حدیقه‎الحقیقۀ سنایی غزنوی، خصوصاً حکایت‎های کوتاه آن را با الگو قراردادن ویژگی کمینه‎گرایی تجزیه و تحلیل، و عناصر و ویژگی‎های حکایات این اثر را با عنایت به شخصیّت ‎و شخصیّت‏پردازی، پیرنگ، جایگاه گفتگو، صحنه و صحنه‏پردازی، بررسی نماید. برای رسیدن به این منظور، سی حکایت از حدیقۀ سنایی انتخاب و ویژگی‎های مختلف آن بررسی و تحلیل شد و نتایج به دست آمده مبنی بر این است که حکایات حدیقه سنایی بسیاری از ویژگی‎های کمینه‎گرایی همچون: ایجاز، پیرنگ ساده، بسیاری گفتگو، محدودیت شخصیّت‎ها و صحنه‎پردازی را داراست و سنایی در این زمینه بسیار موفّق بوده است.

StoryTelling Process in the Anecdotes of HadiqatalHaqiqa by Sanāʾi

Sanāʾi HadiqatalHaqiqa (The Garden of Truth) is a mystical and didactic book in verse conceived as a continuing discourse on a wide range of ethical and religious subjects in the form of stories, anecdotes and allegories. Brevity and simplicity is the main characteristic of the book, and this research aims, through a descriptiveanalytic approach, to investigate the processing system of HadiqatalHaqiqa stories, especially its short anecdotes, and to study the elements of characterization, plot, dialogues and setting in them. To do so, thirty anecdotes of HadiqatalHaqiqa were selected to be investigated and analyzed. According to the obtained results HadiqatalHaqiqa contains many features of minimalism such as conciseness, simple plot, abundance of dialogue, limited number of characters and episodes.