نگرشی بر دیپلماسی زنان در شاهنامه با بازخوانی دو داستان از دو زن سیاست پیشه به نام های سیندخت و گردیه

آن چه همواره در شاهنامه مورد مطالعه قرار گرفته و می گیرد، شکوه شاهان، دلاوری پهلوانان و در مجموع عناصر سترگی است که به تناسب نوع ادبی حماسه در آن جای داردامادراین اثر ورجاوند و در کنار عناصر مهم و اصلی، جزئیاتی وجود دارد که ضمن ایجاد یک کل منسجم در نوع خود، شاهکاری بی نظیر و یا کم نظیر به شمار می آیند. یکی از این جزییات که با آداب خاص خود به نمایش گذاشته شده روابط سیاسی و دیپلماتیکی است که این دو زن: سیندخت وگردیه ، با بر عهده گرفتن و به انجام رساندن آنها گام های بلندی در جهت حفظ هویت ایرانی و نشان دادن قدرت زنان در عرصه های سیاسی برداشته اند. در این مقاله سعی شده ضمن بازخوانی این دو داستان، چگونگی تاثیر گذاری سیاسی این زنان قهرمان بر روند داستان ها ی خود در شاهنامه، بررسی گردد.

The Study of Diplomacy of Women in Shahnameh with Reference to the Stories of Sindokht and Gordiye

Sohrab Sepehri is one of a few contemporary influential Iranian poets that mystical tendency can be seen in his poems. Some scholars trace his thoughts back to far eastern mysticism, Zan and Buddha instructions and others think that his thoughts is similar to great mystics such as Molavi and Abu Saeed. One of Sepehri’s concepts is "Fight against Habits" Concept. "Fight against Habits" means that mystic tries to put off habitual mask on the face of reality to reach to true facts. He wants to put aside habits, prejudice, imitation, and so on from mind of his readers to let them see and understand facts without any intermediates. By considering Eynal Ghozat and Sohrab Sepehri’s thoughts about "Fight against Habits" we’ll understand that this concept is similar in their work and their reflections are so close to each other. So it can be said that Sepehri’s mysticism is continuation of Iranian genuine mysticism and Sohrab in his thoughts has had imaginations of great Iranian mystics such as Eynal Ghozat in his mind.