مقدرات آسمانی در بهمن نامه

مقاله حاضر به بررسی یکی از اندیشه های آیین زروانی در متن حماسی « بهمن نامه» اثر ایرانشان(ایرانشاه) بن ابوالخیر می‌پردازد. دین زروان، خدای زمان از آیین های رایج ایران باستان است که فلسفه و اندیشه های آن در متون فارسی به ویژه متن های حماسی، بازتاب گسترده‌ای داشته است. در این پژوهش، با استفاده از تحلیل محتوایی، بازتاب اندیشه‌ی مقدرات آسمانی و تاثیر آن بر سرنوشت وتقدیر مورد کنکاش قرار گرفته است. با بررسی محتوایی « بهمن نامه» این نتیجه حاصل می‌گردد که آسمان به عنوان جایگاه زروان، با چرخش و حرکت خود و ستارگان، اراده و خواست زروان را بر انسان جاری می‌سازد. نتیجه ی این حرکت آسمان، بخت و سرنوشتی است که از آن هیچ راه گریزی نیست و باید به اجبار آن را پذیرفت. بحث هایی چون قداست آسمان و ستارگان، سوگند یاد کردن به نامشان، ستاره شناسی و طالع بینی، از دیگر بحث های مرتبط با آسمان هستند که به خوبی در بهمن نامه منعکس شده است.

Divine Predestinations in BahmanNameh

Sohrab Sepehri is one of a few contemporary influential Iranian poets that mystical tendency can be seen in his poems. Some scholars trace his thoughts back to far eastern mysticism, Zan and Buddha instructions and others think that his thoughts is similar to great mystics such as Molavi and Abu Saeed. One of Sepehri’s concepts is "Fight against Habits" Concept. "Fight against Habits" means that mystic tries to put off habitual mask on the face of reality to reach to true facts. He wants to put aside habits, prejudice, imitation, and so on from mind of his readers to let them see and understand facts without any intermediates. By considering Eynal Ghozat and Sohrab Sepehri’s thoughts about "Fight against Habits" we’ll understand that this concept is similar in their work and their reflections are so close to each other. So it can be said that Sepehri’s mysticism is continuation of Iranian genuine mysticism and Sohrab in his thoughts has had imaginations of great Iranian mystics such as Eynal Ghozat in his mind.