the mediating role of self-regulation between student engagement and motivation among iranian efl learners: a structural equation modeling approach

The relationship between student engagement and motivation has been shown to be significant. however, the nature of this association still needs to be further known. the present study thus aimed at investigating this relationship by examining the mediating role of self-regulated language learning between the four dimensions of student engagement and language learning motivation among iranian efl learners. as an ancillary objective, the study tried to explore the relationships between dimensions of student engagement and self-regulated language learning. the participants, selected based on convenience sampling, comprised 146 young adult male language learners learning english at the iran language institute (ili), gorgan, iran. the participants were given three questionnaires. in order to analyze the data, structural equation modeling (sem) was run by using the smartpls software, version 2. the results of path analysis indicated that self-regulated language learning failed to mediate between the four dimensions of student engagement and language learning motivation. the findings also showed that there were positive significant relationships between self-regulated language learning and three dimensions of student engagement, i.e., behavioral, cognitive, and agentic. however, the relationship between self-regulated language learning and emotional engagement was not statistically significant.

نقش میانجی خود تنظیمی در رابطه بین مشغولیت شاگردان و انگیزش در بین زبان آموزان ایرانی: روش مدل سازی معادلات ساختاری

رابطه‌ی بین مشغولیت شاگردان و انگیزش زبان آموزی معنی دار هست. با این وجود، ماهیت این ارتباط همچنان نیازمند شناخت بیشتر است. از این رو، هدف تحقیق حاضر بررسی این ارتباط با در نظر قرار دادن نقش میانجی زبان آموزی خود تنظیمی بین چهار بعد مشغولیت شاگردان و انگیزش زبان آموزی بین زبان آموزان زبان انگلیسی در ایران می باشد. بعنوان هدف فرعی، این تحقیق رابطه‌ی بین ابعاد مشغولیت شاگردان و زبان آموزی خودتنظیمی را نیز بررسی می کند. تعداد شرکت کنندگان در تحقیق که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند ۱۴۶ زبان آموز سطح متوسط بود که در موسسه کانون زبان ایران، شعبه بزرگسالان آقایان شهر گرگان مشغول یادگیری زبان انگلیسی بودند. به این شرکت کنندگان که بصورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند سه پرسشنامه داده شد. داده های جمع آوری شده با روش مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی مورد تجزیه و تحلیل فرار گرفت. نتایج نشان داد که زبان آموزی خودتنظیمی در رابطه بین مشغولیت شاگردان و انگیزش زبان آموزی نقش میانجی ایفا نمی کند. علاوه بر این، یافته های تحقیق حاکی از آن بود که بجز مشغولیت عاطفی، سه مشغولیت دیگر (رفتاری، شناختی، و عاملی) دارای رابطه معنی دار با زبان آموزی خودتنظیمی بودند.