exploring iranian pre-service english teachers’ intercultural communicative competence (icc) identities and the role of mentor teachers

Globally occurring changes in an evershrinking world acknowledge the goal of making effective communication between people with various cultural backgrounds (east, 2012; jin, 2014; kramsh, 2013; zheng, 2014) and hence the development of intercultural communicative competence (icc) in efl context respectively. this longitudinal study based on mixed method sequential design, and random sampling procedure strived to investigate male and female iranian preservice teachers’ intercultural communicative competence. it also tried to assess the effect of mentor teachers on preservice teachers’ icc and to see how and to what extent those perceptions are reflected in their classroom practices. this investigation was done in two academic semesters with participation of 49 preservice teachers (m= 29, f=20) who were in their last year of their teacher education program in farhangian university of esfahan, one of the biggest teacher training centers in iran. the second group of the participants was four mentor teachers (m=2, f=2).results revealed that the first group of participants achieved an acceptable level of icc, with higher mean scores in the attitude dimensions and lower levels in skill and knowledge components respectively. the results also indicated negative correlation between the attitudes and skill components of mentor teachers and pre service teachers. the results of triangulation indicated an apparent disparity between teachers’ icc perception and practice.

بررسی هویت توانش بین فرهنگی معلمان انگلیسی دوره پیش از خدمت و تاثیر مربی ها بر این توانش

تغییرات جهانی در دنیای رو به کوچک شدگی امروز خاطر نشان میسازد که توانمند سازی زبان اموزان برای ایجاد ارتباط موثر با افراد فرهنگهای دیگر هدف تدریس انگلیسی به عنوان زبان دوم یا زبان خارجی می باشد(ژنگ،2014؛ایست،2012؛کرمش،2013؛جین،2014) و ارتقائ توانش بین فرهنگی درEFL امری ضروری تبدیل شده است.در این تحقیق بر اساس روش چند گانه توانش بین فرهنگی معلمان دوره پیش ازخدمت مرد بررسی قرارگرفت و تاثیر انعکاس نظرات آنها در تدریس عملیشان سنجیده شد. این تحقیق در طی دو ترم تحصیلی با حضور 49 نفر از معلمان پیش از خدمت(29 نفر مرد و 20 نفر زن) دانشگاه فرهنگیان اصفهان، یکی از بزرگترین مراکز تربیت معلم در ایران، انجام گرفت.گروه دوم چهارتن از مربیان در حال تدریس (دو نفر مرد، دو نفر زن) این داشگاه بودند.نتاج حاصل نشان داد که این افراد از توانش بین فرهنگی نسبتا قابل قبولی برخوردار بودند و مولفه دیدگاه آنها نسبت به دو مولفه دیگر بهتر بود.نتایج همچنین نشان داد که رابطه منفی بین مولفه های دیدگاه و مهارت مربی ها و معلمان پیش از خدمت وجود دارد.نتایج مدل سه گانه نشان داد که تفاوت فاحشی بین دیدگاه این افراد و استفاده عملی آنها از فعالیتهای بین فرهنگی وجود داشت.