the effects of scaffolded and unscaffolded feedback on speaking anxiety and self-efficacy

The main objective of this study was to check the comparative effects of scaffolded and unscaffolded feedback on efl learners’ speaking anxiety and self-efficacy. the participants included a sample of 90 intermediate male english language learners at safir language institute in tehran. they were selected out of a total number of 120 participants who took a standard pet test. the participants were in three groups; they were assigned randomly to two experimental groups and one control group. they were given questionnaires of speaking anxiety and speaking self-efficacy as pretests followed by 10 sessions of treatment using scaffolded feedback, unscaffolded feedback and no feedback. then, they filled out the same questionnaires as posttests. the collected data were analyzed using the one-way ancova procedure. it was observed that scaffolded feedback could reduce the amount of speaking anxiety, while increasing speaking self-efficacy. this was followed by unscaffolded feedback, which was presented through recast. these findings have theoretical implications for researchers and theoreticians as well as pedagogical implications for language teachers and learners.

تاثیر بازخورد داربستی و غیر داربستی در گفتار هراسی و خودکارآمدی در گفتار

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازخورد داربستی و غیر داربستی در گفتار هراسی و خودکارآمدی در گفتار فراگیران انگلیسی بعنوان زبان خارجی انجام شد. شرکت کنندگان در پژوهش تعداد 90 زبان آموز سطح متوسط در موسسه سفیر تهران بودند که با توجه به عملکردشان در آزمون استاندارد PET از میان 120 شرکت کننده در این آزمون برگزیده شدند. شرکت کنندگان به سه گروه (دو گروه آزمایش ویک گروه کنترل) تقسیم شدند. نخست، پرسشنامه های گفتار هراسی و خود کارآمدی در گفتار به عنوان پیش آزمون در اختیار همه شرکت کنندگان قرار گرفت. سپس، به هر سه گروه ده جلسه آموزش (با بازخورد داربستی و غیر داربستی) ارائه شد. در پایان دوره آموزش، هر دو پرسشنامه بار دیگر بصورت پس آزمون به هر سه گروه داده شد. داده های به دست آمده با بکارگیری فرایند آماری تحلیل کوواریانس ANCOVA مورد پردازش قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازخورد داربستی می تواند گفتار هراسی را کاهش و خودکارآمدی در گفتار را افزایش دهد. گروهی که بازخورد غیرداربستی دریافت کردند در جایگاه دوم قرار گرفتند و از گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند. این یافته ها می تواند برای پژوهشگران کاربرد های نظری و برای معلمان و فراگیران زبان کاربردهای عملی داشته باشد.