the effect of group dynamic assessment on raising young iranian efl learners’ metacognitive awareness and listening comprehension

Listening has long been the neglected skill in second/foreign language acquisition, research, teaching, and assessment. and managing listening instruction and improving listening comprehension in the classroom are difficult for teachers and efl learners. in this regard, this study aimed at investigating the effect of group dynamic assessment (g-da) on iranian efl learners' metacognitive listening strategies and listening comprehension. sixty young efl listeners were assigned to an experimental and a control group at random. the experimental group (n = 30) was metacognitively instructed based on group dynamic assessment. the students in the control group (n = 30) were orally exposed to the same material without being metacognitively instructed by the same teacher. after ten instructional sessions, a listening comprehension posttest and the metacognitive awareness listening questionnaire (malq) were administered to both groups to measure their listening comprehension and metacognitive awareness, respectively. a comparison of pre- and post-test scores of the g-da group showed that the learners benefited from metacognitive instruction as measured by the listening comprehension test. as well, it was found that the experimental group significantly outperformed the control group on both listening comprehension and malq post-tests.

تاثیر ارزیابی پویای گروهی بر پیشبرد آگاهی فراشناختی و درک شنیداری زبان آموزان نوجوان ایرانی

گوش دادن مهارتی است که مدت هاست در محیط یادگیری زبان دوم ، پژوهش، آموزش و ارزیابی نادیده گرفته شده است. و تدریس مهارت شنیداری و بهبود درک آن در کلاس برای معامان و فراگیران زبان دوم مشکل است. در این رابطه، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ارزیابی پویای گروهی بر پیش برد راهکارهای فراشناختی شنیداری و  درک شنیداری زبان­آموزان ایرانی انجام شده­است. بدین منظور، 60 زبان­آموز نوجوان به صورت تصادفی در یک گروه آموزشی و یک گروه شاهد قرار گرفتند. زبان آموزان در گروه آموزشی (30 نفر) راهبردهای فراشناختی را از طریق مدل ارزیابی پویای گروهی آموختند. زبان آموزان گروه شاهد (30 نفر)، بدون اینکه آموزشی در زمینه­ی راهبردهای فراشناختی دریافت کنند، به صورت سنتی توسط همان معلم با  مطالب و تمرینات یکسانی درک شنیداری را آموزش دیدند. بعد از ده جلسه آموزش، پس­آزمون درک شنیداری و پرسشنامه آگاهی فراشناختی شنیداری از دو گروه گرفته ­شد تا درک شنیداری زبان­آموزان و آگاهی فراشناختی آنان سنجیده شود. علاوه براین، پیشرفت فراشناختی زبان آموزان در محیط زبان دوم توسط پرسشنامه آگاهی فراشناختی شنیداری (وندرگریفت، 2006) در شروع و پایان پژوهش سنجیده شد. مقایسه ی بین نمرات پیش و پس آزمون گروه ارزیابی پویای گروهی نشان داد که زبا آموزان این گروه پیشرفت معنی داری در پس­آزمون درک ­شنیداری نسبت به پیش آزمون خود داشتند. علاوه بر این، نتایج بدست آمده نشان داد که زبان آموزان گروه ارزیابی پویای گروهی پیشرفت بیش تری نسبت به گروه شاهد در پس­­آزمون درک شنیداری و پرسشنامه آگاهی فراشناختی شنیداری داشتند. این پیشرفت و افزایش آگاهی از راهبردهای فراشناختی در گروه آموزشی ارزیابی پویای گروهی می تواند به دلیل کیفیت و میزان مداخله، که هماهنگ با ناحیه رشد تقریبی زبان آموزان بوده است، باشد.