تحلیل علل نابرابری‌های توسعه فضایی استان کهگیلویه و بویراحمد

هدف از این پژوهش سطح‌بندی مناطق شهری شهرستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد و تعیین اولویت توسعه شهرستان‌ها در استان و اولویت هر عامل در هر شهرستان است. این پژوهش با استفاده از 84 شاخص مختلف ترکیب‌شده در spss به 8 عامل؛ اشتغال و فعالیت، مسکن، اقتصادی - تولیدی، حمل‌ونقل و ارتباطی، خدمات شهری عمومی، بهداشت و درمان، کتاب - سواد و آموزشی مربوط به آمار سال 1395، با استفاده از دو فن؛ موریس و تحلیل عاملی تاییدی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش مناطق شهری هفت شهرستان (17 شهر) استان است. جامعه آماری در بخش مربوط به شناسایی عوامل پژوهش، کارشناسان و اساتید دانشگاه در سطح استان بودند که تعداد نمونه با استفاده از قانون تحلیل مولفه‌های اصلی در مدل‌سازی معادلات ساختاری 364 نفر برآورد گردید. روایی پرسش‌نامه به‌صورت روایی صوری و ظاهری و پایایی پرسش‌نامه از آلفای کرونباخ استفاده شد، مورد تایید قرار گرفت. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که شهرستان‌های؛ بویراحمد، دنا و گچساران در رتبه‌های اول تا سوم و شهرستان بهمئی در رتبه آخر توسعه‌یافتگی قرار داشته است. بر اساس مدل ساختاری تاییدشده چهار مولفه؛ صنعتی - تولیدی، اشتغال، خدمات عمومی - شهری و حمل‌ونقل و ارتباطی به ترتیب با ضرایب 0.71، 0.62، 0.54 و 0.51 در نسبت به سایر متغیرها بر نابرابری توسعه تاثیر بیشتری داشته‌اند. اولویت توسعه فضایی در برنامه‌ریزی‌های استان می‌بایست به ترتیب شهرستان‌های؛ بهمئی، چرام، کهگیلویه، باشت، گچساران، دنا و بویراحمد با ترتیب اولویتی بخش‌های؛ صنعتی - تولیدی، اشتغال، خدمات عمومی - شهری و حمل‌ونقل و ارتباطی، باشد.

analysis of the causes of spatial development inequalities in kohgiluyeh and boyer-ahmad province

the purpose of this research is to stratify the urban areas of kohgiluyeh and boyer ahmad provinces and to determine the priority of the development of the cities in the region and the priority of each factor in each city. this research uses 84 different indicators combined in spss into 8 factors; employment and activity, housing, economic production, transportation and communication, public urban services, health and treatment, book literacy and education related to the statistics of 2015, using two techniques; morris and confirmatory factor analysis has been done. the statistical population of the research is the urban areas of seven cities (17 cities) of the province. the statistical population in the department related to the identification of research factors were experts and university professors at the province level, and the sample number was estimated to be 364 people using the principle of principal component analysis in structural equation modelling. the validity of the questionnaire was confirmed by using the face and face validity and reliability of the questionnaire using cronbach’s alpha. the research findings indicate that boyer ahmad, dena, and gachsaran cities are in the first to third ranks, and behmai city is in the last rank of development. based on the approved structural model of four components; industrial-manufacturing, employment, public-urban services, and transportation and communication have had a more significant impact on development inequality with coefficients of 0.71, 0.62, 0.54, and 0.51, respectively, compared to other variables. the priority of spatial development in the planning of the province should be in the order of the cities; behmai, cheram, kohgiluyeh, bashet, gachsaran, dena and boyer ahmad with the priority order of the sections; industrial-production, employment, public-urban services and transportation and communication.