تحلیل شاخص‌های فقر شهری در سکونتگاه‌های غیررسمی مطالعه موردی منطقه 14 شهر اصفهان

روند رشد شهرنشینی که معمولاً با رشد اقتصادی و توسعه همراه بوده است، پیامدهای منفی چون نابرابری‌های اجتماعی، فقر، بحران‌های محیط‌زیستی، اختلاف طبقاتی، بد مسکنی و بی‌مسکنی و اسکان غیررسمی را به دنبال داشته است. از ویژگی‌های شهرهای جهان سوم چون اصفهان، فقر شهری است. در این شهرها همواره تعداد محدودی از محله‌ها در رفاه و آسایش بوده و در نقطه متقابل، پاره‌ای از ساکنین از این مواهب شهرنشینی برخوردار نیستند. آگاهی و مطالعه ابعاد مختلف فقر شهری و ارزیابی شاخص‌های فقر و بررسی نیاز شهروندان زندگی پایین‌تر از حد استاندارد شهری در سکونتگاه‌های غیررسمی، در مدیریت و تصمیم‌گیری و رسیدن به رفاه شهری در بازآفرینی شهری جهت بهبود شرایط موجود و رضایت‌مندی ساکنان می‌تواند بسیار موثر باشد. بنا بر موارد یادشده، هدف این پژوهش، تحلیل شاخص‌های فقر شهری در منطقه 14 شهر اصفهان به جهت دارا بودن سکونتگاه‌های غیررسمی است. نوع پژوهش کاربردی و در چارچوب روش‌های توصیفی - تحلیلی قرار می‌گیرد و جهت گردآوری داده‌ها از روش‌های پیمایشی و اسنادی و برای تحلیل آن‌ها از تکنیک‌های آماری توصیفی، تحلیل t تک نمونه‌ای استفاده گردیده است. از یافته‌های پژوهش و تحلیل شاخص‌ها و بررسی تمامی ابعاد موردنظر می‌توان گفت که بعد اشتغال و شرایط اقتصادی با میانگین کل 07/2 و بعد مسکن با میانگین کل 11/2 از زیرمجموعه شاخص اقتصادی، از متوسط استاندارد پایین‌تر و از نارضایتی بیشتری در بین ساکنین می‌باشد. درعین‌حال بعد خدمات و امکانات شهری زیرمجموعه شاخص کالبدی از رضایت بیشتری برخوردار بوده، لیکن از متوسط استاندارد کمتر است و درنتیجه با بهبود شرایط اقتصادی و توجه به خدمات عمومی و امکانات شهری می‌توان از میزان فقر شهری این مناطق کاست.

analysis of urban poverty indicators in informal settlements, the case study of district 14 of isfahan

the growth of urbanization, which has usually been accompanied by economic growth had negative consequences such as social inequalities, poverty, environmental crises, class differences, poor housing and homelessness, and informal settlements. one of the characteristics of third world cities such as isfahan city is urban poverty. in these cities, there are always a limited number of neighborhoods in welfare and comfort, and at the opposite point, some residents do not enjoy these urbanization benefits. awareness and study of different dimensions of urban poverty and evaluation of poverty indicators and assessing the needs of citizens living below the urban standard in informal settlements, in management and decision-making and achieving urban welfare in urban regeneration to improve the existing conditions and residents’ satisfaction can be very be effectiveness. according to the mentioned cases, the purpose of this study is to analyze the indicators of urban poverty in the 14th district of isfahan in order to have informal settlements. the type of applied research is in the framework of descriptive-analytical methods and for data collection, survey and documentary methods and for their analysis, descriptive statistical techniques, one-sample t analysis have been used. from the findings of the research and analysis of indicators and the study of case studies, it can be said that the employment and economic conditions dimension with a total average of 2.07 and the housing dimension with a total average of 2.11 are lower than the standard average and more dissatisfaction. at the same time, urban services and facilities under the physical indicator is more satisfied, but less than the average standard, and as a result, by improving economic conditions and paying attention to public services and urban facilities, the urban poverty of these areas can be reduced.