تبیین نقش پروژه‌های محرک توسعه در بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری (نمونه موردی : منطقه 11 شهر تهران)

از زمانی که توجه متخصصان و مدیران شهری به سمت حفظ و احیای بافت‌های مرکزی و تاریخی شهرها منعطف گردیده، نظریات و رویکردهای متعددی در این راستا، تبیین شده است. از مهم‌ترین این رویکردها که امروزه مورداستفاده قرار می‌گیرد، بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری است. یکی از مهم‌ترین مسائل در رابطه با بازآفرینی بافت‌های فرسوده خلق ارزش جهت ایجاد نقش‌های مکمل برای این بافت‌ها از طریق سایر پتانسیل‌های موجود و مزیت‌های مکانی محدوده از طریق اجرای پروژه‌های محرک توسعه است. بدین منظور این پژوهش پس از معرفی رویکردهای بازآفرینی، سعی در تلفیق اصول بازآفرینی با مولفه‌های خلق ارزش در بافت شهری در قالب چارچوب نظری تحقیق داشته است. در این راستا با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به دنبال پاسخ این سوال است که، نقش پروژه‌های محرک توسعه در بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری (منطقه 11) چگونه است؟ جامعه آماری گروه خبرگان شامل اساتید و دانشجویان دکتری در رشته‌های جغرافیا، برنامه‌ریزی شهری و شهرسازی بوده و حجم نمونه آماری موردنظر در این پژوهش که از طریق نرم‌افزار sample power به دست آمدند تعداد 30 نفر می‌باشد. سپس، با استفاده از معادلات ساختاری و نرم‌افزار ایموس نسبت به ارزیابی شاخص‌ها اقدام شده است. نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی حاصل از نرم‌افزار ایموس، حاکی از وجود رابطه معنادار و با اثرگذاری مثبت پروژه‌های محرک توسعه در بعد کالبدی– فضایی با ضریب مسیر 0.56، اجتماعی با ضریب مسیر 0.49.، اقتصادی با ضریب مسیر 0.40 و زیست‌محیطی با ضریب مسیر 0.35 و درمجموع پروژه‌های محرک توسعه با ضریب مسیر 0.63 بر بازآفرینی بافت‌های فرسوده می‌باشد.

explaining the role of development stimulus projects in the regeneration of worn-out urban structures the case study of district 11 of tehran

since the attention of specialists and urban managers has been turned towards the preservation and revival of the central and historical tissues of the cities, several theories and approaches have been explained in this direction. one of the most important approaches that is used today is the regeneration of worn-out urban tissues. one of the most important issues related to the regeneration of worn-out tissues is the creation of value to create complementary roles for these tissues through other existing potentials and spatial advantages of the area through the implementation of development-stimulating projects. for this purpose, after introducing regeneration approaches, this research has tried to combine the principles of regeneration with the components of value creation in the urban context in the form of a theoretical research framework. in this regard, by using the descriptive-analytical method, the answer to the question is sought, what is the role of development-stimulating projects in the regeneration of worn-out urban tissues (region 11)? the statistical population of the expert group includes professors and doctoral students in the fields of geography, urban planning and urban planning, and the statistical sample size in this research, which was obtained through the sample power software, is 30 people. then, by using structural equations and imus software, indicators have been evaluated. the results obtained by using descriptive and inferential statistics obtained from imus software indicate the existence of a significant relationship with the positive impact of development-stimulating projects in the physical-spatial dimension with a path coefficient of 0.56, social with a path coefficient of 0.49, and economic with a coefficient of 0.49. the route is 0.40 and the environment with the coefficient of the route is 0.35 and in total the development stimulating projects with the coefficient of the route is 0.63 on the regeneration of worn-out tissues.