تبیین مسائل حکمروایی شهری در سناریوهای آینده کلان‌شهر تهران مبتنی بر رویکرد تبدیل سناریوهای کیفی به کمی

پیچیدگی‌های عملکردی، ساختاری و ذاتی شهرهای امروزی و انبوه عدم قطعیت‌های ناشی از این پیچیدگی‌ها در کنار رشد برق‌آسای شهرها در همه ابعاد، پرداختن به آینده‌های بلندمدت آن‌ها را بسیار دشوار کرده است. در این بستر است که سناریو نگاری در مدیریت شهری رواج پیداکرده و اخیراً با استقبال گسترده‌ای از طرف مدیران، تصمیم­گیران و تحلیل­گران موضوعات شهری روبه‌رو شده است. باوجوداین، کاربردی ساختن سناریوها در برنامه‌ریزی و مدیریت شهری یک دغدغه کلیدی است که در پاسخ به این دغدغه استفاده روش‌های ترکیبی سناریو نگاری و تبدیل داستان‌های سناریوها به مدل‌های کمی و قابل ارزیابی موردتوجه قرارگرفته است. گرچه تمرکز بیشتر مطالعات صورت گرفته بر استفاده از روش‌های ترکیبی برای ساخت سناریوهای محیطی (تغییر اقلیم، آب، تغییر کاربری اراضی و..) بوده است، اما از ظرفیت این رویکرد برای بهره‌گیری در سناریوهای حکمروایی شهری نباید غافل بود. در این پژوهش سناریوهای کیفی حکمروایی شهری کلان‌شهر تهران با استفاده از روش نقشه شناختی فازی مدل‌سازی شده و میزان تاثیرگذاری هر سناریو بر مسائل کلیدی حکمروایی شهری به‌صورت کمی ارزیابی‌شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که بر اساس سه عدم قطعیت بحرانی: 1 مشارکت سمن‌ها و نهادهای مدنی در مدیریت شهری، 2 تاثیر فرآیند جهانی‌شدن بر کلان‌شهر تهران و 3 میزان تغییر و اصلاحات در نظام اداره کشور، هشت سناریوی ممکن شکل خواهد گرفت، که دراین‌بین پنج سناریوی سازگار آینده‌های متفاوتی برای حکمروایی کلان‌شهر تهران رقم خواهند زد. میزان تاثیرگذاری هرکدام بر هفت مسئله کلیدی حکمروایی شهری متفاوت است و بر اساس مدل‌سازی صورت گرفته، غیر از سناریوی اول که حکمروایی شهری تهران در وضعیت ایده‌ال قرار دارد، در همه سناریوهای باقی‌مانده مسائل حکمروایی تشدید خواهند شد.

Explaining Urban Governance Issues in Future Metropolitan Scenarios of Tehran Based on Qualitative Scenario Conversion Approach

The functional, structural and inherent complexities of today’s cities and the massive uncertainties caused by these complexities, along with the rapid growth of cities in all respects, make it very difficult to address their longterm future. In this context, scenario planning has become prevalent in urban management. However, the application of scenarios in urban planning and management is a key concern in responding to this concern about the use of synergistic scenario methods and the conversion of scenario stories into models Quantitative and measurable evaluations have been considered. In this research, the citygovernorcity qualitative scenarios of Tehran metropolis have been modeled using fuzzy cognitive map method and the impact of each scenario on the key issues of urban governance has been quantitatively evaluated. The findings of this research show that based on the three critical uncertainties: 1 Participation of semen and civil institutions in urban management; 2 Impact of globalization process on Tehran metropolis; 3. The amount of changes and reforms in the country’s governance system; eight scenarios It will probably take shape, in which five scenarios will fit into the future of the Tehran metropolis. The impact of each of these is different on the seven key issues of urban governance. Based on the modeling, other than the first one, which is located in the ideal state of Tehran, in all of the remaining scenarios, governance issues will intensify.