ارزیابی الگوی پراکنش پارک های شهری مطالعۀ موردی: منطقۀ سه شهر اهواز

ثابت شده که پارک و فضای سبز شهری مزایای اقتصادی، اجتماعی، اکولوژیکی، و زیباشناسی گسترده ای دارند و نقش مهمی در پایداری شهرها ایفا می کنند. منطقۀ سه شهر اهواز با وجود مشکلاتی چون همجواری های نامناسب، کمبود پارک، توزیع نابرابر پارک، دسترسی نامناسب به همراه شدت گرما، وجود آلودگی حاصل از صنایع و گرد و غبار، انجام پژوهشی در ارتباط با وضعیت پارک ها را ضروری ساخته است. بنابراین، هدف پژوهش ارزیابی الگوی پراکنش پارک ها در منطقۀ سه شهر اهواز است. رویکرد پژوهش «کاربردی» و روش انجام آن «توصیفی و تحلیلی» است. اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی جمع آوری شده است. 5 شاخص کمّی و 7 شاخص کیفی برای ارزیابی پارک ها در نظر گرفته شدند. این شاخص ها به وسیلۀ ابزارهای موجود در نرم افزار arcgis مورد بررسی قرار گرفتند. از نرم افزار promethee نیز برای رتبه بندی پارک ها استفاده شد. محاسبات نشان دادند که توزیع پارک ها در تناسب با تراکم جمعیتی نیست، از 30 محلۀ منطقۀ سه اهواز، 25 محله در ارائۀ خدمات پارک به ساکنان خود با مشکل مواجه اند، پارک های این منطقه، در شاخص های مساحت، پوشش جمعیتی، سرانه، سلسله مراتب، دسترسی، مرکزیت، مجاورت با کاربری های ناسازگار و پیک ترافیک شرایط مطلوبی ندارند، محلات سازمانی متعلق به شرکت نفت بیشترین برخورداری از پارک را دارند، و از لحاظ شاخص های کمّی و کیفی، پارک ده قطعه ای با phi = 0/303 مطلوب ترین و پارک کارون با phi = - 0/336 نامطلوب ترین پارک این منطقه است. بنابراین نتیجه گیری می شود که توزیع پارک ها در منطقه سه اهواز در تناسب با استاندارد سطح و سرانه و معیارهای مطلوبیت مکانی نیست.

Evaluation of the pattern of urban parks distributionCase Study: District Three in Ahwaz City

Urban parks and green spaces have proven to have enormous economic, social, ecological, and aesthetic benefits, and play an important role in sustainability of cities. The three district of Ahwaz, in spite of problems such as inappropriate proximity, lack of parks, uneven distribution of the park, inappropriate access with the heat, the presence of contamination from industries and dust, has required research on the status of parks. Therefore, the aim of this study was to evaluate the pattern of the distribution of parks in the Ahwaz 3 district. The research approach is "practical" and its method is "descriptive and analytical". Information is collected in the form of libraries and documents. Five quantitative indicators and seven qualitative indicators were considered for the evaluation of parks. These indicators were examined by tools in ArcGIS software. The PROMETHEE software was used for ranking parks. The calculations showed that the distribution of parks is not proportional to demographic density, of the 30 neighborhoods in district Three of Ahwaz, 25 neighborhoods have difficulty in providing the park services to their inhabitants, The parks in this district are not suitable for area indicators, population coverage, per capita, hierarchy, access, centrality, proximity to incompatible uses and peak traffic. The organizational neighborhoods belonging to the oil company are most enjoyed by the park, and In terms of quantitative and qualitative indicators, dahghetee park with Phi = 0.303 is the most desirable and Karun Park with Phi = 0.336 is the most undesirable park in this district. Therefore, it is concluded that the distribution of parks in region 3 Ahwaz is not proportional to area and per capita standards and spatial desirability criteria.