تاثیر چشم‌اندازهای شهری بر سلامت روان شهروندان مطالعه موردی: مناطق 2 و 9 شهر تهران

در علم جغرافیا، چشم‌اندازها همواره با عامل فرهنگ پیوند می‌خورند. ازاین‌رو، می‌توان چشم‌انداز را به مفهوم فرم‌های قابل‌رویت در سطح زمین و ترکیب آن‌ها باهم در نظر گرفت. برای حفظ سلامت روان و رفتار و پیشگیری از استرس می‌توان از چشم‌انداز سازی و استفاده از مناظر زیبا در کالبد و زیرساخت‌های شهری سود برد؛ اما اینکه این چشم‌اندازهای شهری تا چه میزان بر سلامت روانی شهروندان تاثیر می‌گذارند سوال اصلی این پژوهش است که سعی در مطالعه آن دارد. پژوهش حاضر ازنظر هدف؛ کاربردی و توسعه‌ای و ازلحاظ روش انجام تحقیق، توصیفی تحلیلی می‌باشد که ابتدا پس از تشریح مفاهیم مربوط به چشم‌اندازهای شهری و سلامت روان با روش کتابخانه‌ای، پرسشنامه چشم‌اندازهای شهری در 9 شاخص و 65 گویه و پرسشنامه ghq در 4 شاخص و 28 گویه در طیف لیکرت تهیه شد؛ حجم نمونه پرسشنامه بر اساس فرمول نمونه­گیری کوکران، در 2 منطقه 384 به دست آمد که به‌صورت سهمیه­ای و تصادفی بین مناطق توزیع و جمع­آوری گردید.؛ و سپس در محیط نرم‌افزار spss به تحلیل نهایی صورت گرفت که نتیجه بررسی پرسشنامه ghq در سطح مناطق نشان داد که نمره سلامت روان منطقه 2 بالاتر از سطح متوسط و نمره سلامت روانی در منطقه 9 کمی پایین‌تر از سطح متوسط نمره این پرسشنامه قرار دارد. در تحلیل رگرسیونی خطی چندگانه به این نتیجه رسیدیم که در منطقه 2 شاخص‌های وضعیت زیست‌محیطی، وضعیت اقتصادی، وضعیت آموزشی، وضعیت شبکه‌های ارتباطی و حمل‌ونقل، وضعیت امنیتی، وضعیت مسکن، وضعیت مشارکت، وضعیت تجاری فرهنگی و وضعیت طراحی و مبلمان شهری به ترتیب بر روی سلامت روان افراد تاثیرگذار است و در منطقه 9 شاخص‌های وضعیت اقتصادی، وضعیت مشارکت، وضعیت تجاری فرهنگی، وضعیت طراحی و مبلمان شهری، وضعیت شبکه‌های ارتباطی و حمل‌ونقل، وضعیت امنیتی، وضعیت آموزشی، وضعیت زیست‌محیطی و وضعیت مسکن به ترتیب شاخص‌های اثرگذار بر سلامت روان افراد در این منطقه هستند.