نقش پیکربندی فضایی شبکه خیابانی شهر جیرفت در گسترش همه گیری کووید-19

همه‌گیری بیماری‌های مسری مانند کووید- 19 می‌تواند تاثیرات جبران‌ناپذیری بر سلامت و پیکر شهرها بگذارد که نیازمند اعمال محدودیت‌های هدفمند یا راهکارهای بهداشتی هوشمندانه‌تر است. ویژگی های پیکربندی فضایی شهر موجباتی را فراهم می‌آورد که در همه جای شهر شرایط انتقال یک بیماری مسری، همانند نباشد. هدف از پژوهش حاضر ارائه تصویری جامع از مسیرهای پر ریسک در شهر جیرفت از نظر سرایت بیماری کووید- 19 با توجه به پیکربندی فضایی شهر است و پاسخ به این پرسش محوری است که جابه‌جایی شهروندان در چه محورهایی منجر به شکل‌گیری نقاط پرازدحام می‌شود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش جزء تحقیقات توصیفی تحلیلی می‌باشد. در این پژوهش از نقشه محوری، تکنیک چیدمان فضا به کمک نرم‌افزار دپس‌مپ و همچنین از تکنیک مشاهده به روش گیت، برای تحلیل استفاده شده است. یافته‌ها دلالت بر این دارند که در امتداد خیابان سعدی تا طالقانی، خطوط دارای اتصال(39) و هم‌پیوندی (2.71) زیاد هستند و در نتیجه قابلیت دسترسی و استفاده افراد از این معابر بیشتر است و بنابراین می‌توانند در گسترش و شیوع بیماری‌های واگیر تاثیرگذار باشند. همچنین نتایج حاصل از شاخص عمق نشان می‌دهد که خیابان‌های بلوار معلم، خیابان ابوذر، پرستار و مالک اشتر با عمق بالا (میانگین 5.40 و 5.34) از قابلیت ایزولة بیشتری برخوردار بوده و امکان سرایت بیماری در آنها کمتر است. در نتیجه می‌توان گفت مسیرهایی که دارای اتصال و هم‌پیوندی کمتر و قابلیت ایزولة بیشتری دارند، می‌توانند در کاهش همه‌گیری بیماریهای مسری تاثیرگذار باشند.

analyzing the effect of urban space shape on the prevalence of covid-19 pandemic using the space syntax method: a case study of jiroft city

the spread of infectious diseases such as covid-19 can have irreparable effects on the health and structure of cities, which requires the application of targeted restrictions or smart health solutions. the characteristics of the spatial configuration of a city prove that the conditions for the transmission of an infectious disease are not the same everywhere in that city. the current research aims to present a comprehensive picture of the high-risk routes in jiroft city in terms of the spread of covid-19 according to the spatial configuration of the city. the central issue is that the movement of citizens leads to the formation of congested areas. in terms of purpose, the present research is applied, and, in terms of method, it is descriptive-analytical. in this research, an axial map, a space arrangement technique through the ucl depth map 10 software, and the gate method observation technique were used for analysis. the findings indicate that, along saadi st. to taleghani, there are many connecting (39) and inter-connecting (2.71) lines. as a result, the accessibility and use of these passages is more and they can expand the spread of infectious diseases effectively. also, the results of the depth index show that moalem boulevard, abu dhar street, narsar, and malik ashtar streets with high depth (average 5.40 and 5.34) have more isolation capability and the possibility of disease transmission is less in them. in general, routes with less connection and interconnection and more isolation capability can be effective in reducing the spread of infectious diseases.