بررسی رابطه بین سرمایه انسانی و نوآوری با نقش میانجی اشتراک دانش و شبکه ‌سازی رسانه های اجتماعی در شرکت های خلاق ایرانی

هدف: امروزه شرکت ‌ها برای بقای خود در شرایط پیچیده نیاز به نوآوری دارند تا به تولید محصولات و خدمات جدید اقدام کنند. در این راستا، عامل مهم اثرگذار و کلیدی، دستیابی به سرمایه انسانی شایسته است، زیرا به‌عنوان عامل سازنده شرکت‌ها تلقی می‌شود؛ لذا، هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین سرمایه انسانی و نوآوری با نقش میانجی اشتراک دانش و شبکه‌سازی رسانه‌های اجتماعی در شرکت‌های خلاق در ایران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است. رویکرد این پژوهش کمّی است که با استفاده از روش پیمایشی انجام‌گرفته است. از میان 1611 شرکت خلاق در زمان اجرای پژوهش، 311 شرکت با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی به‌عنوان نمونه انتخاب گردید. گردآوری داده‌ها به‌وسیله پرسش‌نامه استاندارد انجام گرفت. پایایی پرسش‌نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد و مقادیر به‌دست‌آمده نشان داد پایایی متغیرهای پژوهش شامل سرمایه انسانی، اشتراک دانش، شبکه‌سازی رسانه‌های اجتماعی و نوآوری به ترتیب برابر با 0.842، 0.863، 0.890 و 0.856 بود که حاکی از پایایی مناسب پرسش‌نامه بود. تعداد 233 پرسش‌نامه تکمیل‌شده با استفاده از نرم‌افزارهای اس‌پی‌اس‌اس و اسمارت پی‌ال‌اس تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که سرمایه انسانی با ضریب مسیر 0.237 بر نوآوری اثر مستقیم داشت. همچنین، سرمایه انسانی از طریق متغیرهای میانجی اشتراک دانش وشبکه‌سازی رسانه‌های اجتماعی به ترتیب با ضرایب مسیر 0.169 و 0.180 تاثیر مثبت و معناداری بر نوآوری شرکت‌های خلاق گذاشته است.نتیجه‌گیری: به‌طورکلی این پژوهش نشان داد با ارتقای منابع انسانی می‌توان بر نوآوری در شرکت‌های خلاق اثر مثبت گذاشت و در این میان، اشتراک دانش و شبکه‌سازی رسانه‌های اجتماعی از عوامل کلیدی مهم بودند. شرکت‌های خلاق می‌توانند از طریق سرمایه‌گذاری در آموزش کارکنان، پرورش فرهنگ یادگیری مستمر، ترویج فرهنگ اشتراک دانش، و ترغیب کارکنان به مشارکت فعال در شبکه‌های اجتماعی نیروی انسانی خود را توسعه داده و بدین‌طریق نوآوری را تسهیل کنند.اصالت/ارزش: این پژوهش یافته‌های ارزشمندی در خصوص رابطه بین سرمایه انسانی و نوآوری، به‌ویژه در بافت شرکت‌های خلاق ایرانی ارائه می‌دهد. این پژوهش نه‌تنها به ادبیات علمی در زمینه سرمایه انسانی و نوآوری کمک می‌کند، بلکه پیشنهادهای عملی ارائه می‌دهد که می‌تواند توسط شرکت‌ها و سیاست‌گذاران برای تقویت نوآوری در عصر دیجیتال به کار گرفته شود.

investigating the relationship between human capital and innovation with the mediating role of knowledge sharing and social media networking in iranian creative companies

purpose: nowadays, companies need innovation to survive in complex conditions and to produce new products and services. in this regard, a key influential factor is the acquisition of competent human capital, as it is considered the building block of companies. therefore, the aim of this study was to examine the relationship between human capital and innovation in iranian creative companies. additionally, by examining the mediating roles of knowledge sharing and social media networking, the research aims to uncover how these elements synergize to bolster innovation. the findings promise to offer valuable insights for organizations aiming to harness the full potential of their human capital and navigate the digital age with enhanced creativity and efficiency.design/methodology/approach: this study falls in the category of applied researches. research approach is quantitative and was done using survey method. out of 1611 creative companies at the time of the research, 311 companies were selected as sample using random sampling method. data collection was done using standard questionnaires. the questionnaire incorporated a 5-point likert scale, with questions derived from well-established previous studies. in total, the questionnaire consisted of 18 questions, with the human capital and innovation factors each having 5 questions, and the knowledge sharing and social media networking factors each having 4 questions. the reliability of the questionnaire was rigorously tested using cronbach’s alpha coefficient. the results indicated that the reliability of the research variables, including human capital, knowledge sharing, social media networking, and innovation, were 0.842, 0.863, 0.890, and 0.856, respectively, indicating the questionnaire’s adequate reliability. out of the distributed questionnaires, 233 were returned fully completed, enabling a substantial dataset for analysis. the collected data were analyzed using spss and smartpls software, facilitating both descriptive and path analysis.findings: the descriptive analysis revealed that the research data adhered to normal distribution parameters. further, all the main research variables—human capital, knowledge sharing, social media networking, and innovation—scored above average, indicating a generally positive assessment from the respondents. the path analysis conducted within the partial least squares (pls) framework offered deeper insights into the relationships among the studied variables. it was revealed that human capital had a significant direct effect on innovation, marked by a path coefficient of 0.237. moreover, the mediating effects of knowledge sharing and social media networking were substantial. human capital’s impact on innovation, through the mediating role of knowledge sharing, showed a path coefficient of 0.169. similarly, social media networking as a mediator reflected a path coefficient of 0.180.according to the results, human capital had both a direct and indirect effect (through the mediating variables of knowledge sharing and social media networking) on innovation. the indirect effect of human capital on innovation was greater than the direct effect, highlighting the importance of knowledge sharing and social media networking in converting the potential of human capital into innovation in iranian creative companies. the results highlight a crucial insight: innovation within iranian creative companies is not solely dependent on possessing knowledgeable and skilled human resources. instead, the mechanisms for sharing knowledge and establishing robust social networks play pivotal roles in converting the latent potential of human capital into tangible innovation.