بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر تسهیم دانش در میان اعضای هیات‌ علمی (نمونه پژوهش: دانشگاه علامه طباطبائی تهران)

تسهیم دانش بین کارکنان، مولفه‌ای کلیدی برای دستیابی به مزیت رقابتی پایدار در اقتصاد پویای کنونی و بویژه در سازمان های با فناوری پیشرفته می‌باشد. تسهیم دانش اثربخش میان کارکنان می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای بر زمان، هزینه و کیفیت فعالیت‌های تحقیق ‌و توسعه در چنین سازمان هایی تاثیر بگذارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با تسهیم دانش بین اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی است. جامعه آماری این پژوهش اعضای هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی بودند که تعداد آنها 538 نفر است. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 228 نفر درنظر گرفته شد و از این تعداد پرسشنامه پخش شده 160 پرسشنامه قابل استناد بازگردانده شد. پژوهش در زمره پژوهش های توصیفی همبستگی قرار دارد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال و پرسشنامه تسهیم دانش وان دن هوف و وان وینن استفاده شد. روایی پرسشنامه‌ها از طریق اعتبار محتوایی مورد تایید قرار گرفت؛ هم چنین پایایی پرسشنامه ها با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر 0.877 و 0.813 محاسبه گردید. برای آزمون فرضیه ها از روش آماری معادلات ساختاری با نرم افزار amos استفاده شد و نتایج تجزیه و تحلیل یافته‌ها نشان داد که متغیر بعد ساختاری، بعد رابطه‌ای و بعد شناختی بر متغیر اهدای دانش اعضای هیات علمی تاثیر مثبت دارد؛ هم چنین بعد ساختاری، بعد رابطه‌ای و بعد شناختی نیز بر متغیر گردآوری دانش اعضای هیات علمی تاثیر مثبت و معناداری دارد. از این رو باتوجه به اهمیت تسهیم دانش در محیط های آموزشی بویژه در دانشگاه ها شایسته است که مدیران دانشگاهی بستر لازم را برای ایجاد و افزایش سرمایه اجتماعی فراهم کنند که از عوامل مهم میزان تسهیم دانش است.

An Appraisal of the Effect of Social Capital on Knowledge Sharing among Faculty Members (Case Study: Allameh Tabatabaee University of Tehran)

Knowledge sharing among employees is a key factor for achieving sustainable competitive advantage, especially in hightech organizations, in today’s dynamic economy. Effective knowledge sharing can significantly influence time, cost, and quality of R&D activities in organizations. Hence, this research aims at investigating the relationship between social capital and knowledge sharing among faculty members of Allameh Tabatabaee University. The statistical population contains all faculty members of Allameh Tabatabaee University numbering 538 persons. Simple sampling method was used to select a sample containing 228 persons using Cochran formula, 160 of whom filled questionnaires correctly and completely. This is a descriptive correlational study. To collect data, Nachapithe and Guchal’s social capital questionnaire as well as Van den Hoff and Van Weinen’s knowledge sharing questionnaire were employed. The content validity of the questionnaires was confirmed. The reliability of the questionnaires was calculated as 0.877 and 0.813 respectively by Cronbach’s alpha coefficient. The structural equation statistical method using Amos software was used to test the hypotheses. The results indicated that structural, relational and cognitive dimension variables had a positive effect on the knowledge contribution of the faculty members.  Structural, relational and cognitive dimensions demonstrated positive and significant effect on knowledge acquisition of faculty members. Given the importance of knowledge sharing in educational fields, especially in universities, university managers are recommended to arrange the necessary situation for the creation and enhancement of social capital, which is in turn, one of the important factors in the extent of knowledge sharing.