آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی (مورد مطالعه، شهرداری تهران)

در دنیای امروز تغییرات وجه مشترک تمامی عرصه‌های زندگی است و تلاش برای رویارویی صحیح با آن از مهمترین چالشهای فراروی بشر و پدیده های مربوط به آن به شمار می‌رود. سازمانها برای آنکه به بقای خود ادامه دهند، باید سرعت یادگیریشان بیشتر از درجه تغییرات محیطی باشد و این امر اهمیت یادگیری سازمانی را بیشتر نمایان می‌سازد. هدف این پژوهش بررسی رابطه آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی است که بدین منظور از پژوهش توصیفی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارکنان حوزه معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران بود که از آن میان نمونه‌ای به حجم 265 کارمند برآورد شد. نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای تعیین شد. یه‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه آمادگی تغییر دونهام و همکاران (شامل 17 گویه) و نیز یادگیری سازمانی کریشنا (شامل سه زیرمقیاس مربوط به واکنش شناختی، واکنش عاطفی و تمایل رفتاری) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی همچون میانگین و انحراف استاندارد و آماره‌های استنباطی همچون تی تک نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده استفاده شد. نتایج نشان داد بین آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی رابطه معنی‌داری وجود دارد. در میان مولفه‌های آمادگی تغییر، مولفه واکنش عاطفی از بیشترین قدرت پیش بینی برخوردار بود و مولفه تمایل رفتاری در رتبه دوم قرار گرفت. هم چنین نتایج حاکی بود که میان کارکنان زن و مرد معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران از نظر آمادگی برای تغییر تفاوت معناداری وجود ندارد. این مقاله علاوه بر تایید فرضیه‌ها و غنی‌سازی بیشتر ادبیات مربوط به حوزه آمادگی تغییر و یادگیری سازمانی به مدیران شهرداری تهران در تصمیم سازی و بهبود وضعیت سازمان خود یاری می رساند.