locating the source of number agreement errors in intermediate-to-advanced second language learners of english

This study explores the extent to which adult second language (l2) learners of english are sensitive to subject-verb (s-v) agreement errors with thematic verbs and copulas. a group of intermediate-to-advanced persian-english second language learners and a group of native english speakers (nss) participated in an online speeded acceptability judgment task. the results are as follows. whereas nss are sensitive to number agreement errors in both verb types, second language learners are not. for the latter group, the results reveal the following systematic errors. for agreement errors in thematic verbs, there is an omission-commission asymmetry; whereas l2 learners are not sensitive to omission errors, they are sensitive to commission errors in finite forms. for copulas, there is a singular-plural asymmetry, indicating higher error rates in *plural subject np + is configurations than in *singular subject np+ are ones. yet, proficiency seems to be a strong predictor of l2 learners’ sensitivity to agreement errors. the results support the morphological underspecification hypothesis (mccarthy, 2007; 2008; 2012).

ریشه‌یابی خطاهای مربوط به مطابقتِ شمار در فراگیران سطح متوسط-پیشرفتة زبان انگلیسی

این پژوهش، میزانِ حساسیتی که زبان‌آموزان بزرگسال انگلیسی به خطاهای مطابقت فاعلفعل در فعل‌های موضوعی و ربطی دارند، را بررسی می‌کند. یک گروه از فراگیران زبان دوم متوسط پیشرفته ایرانی و گروهی از گویشوران بومی انگلیسی در فعالیت مقبولیت قضاوتِ سریع برخط شرکت کردند. یافته‌ها از این قرار است: درحالی‌که گویشوران بومی انگلیسی به خطاهای مطابقت شمار در هر دو نوع فعل حساس بودند، فراگیران زبان دوم به آن‌ها حساس نبودند. برای گروه فراگیران زبان دوم، یافته‌ها خطاهای نظام‌مند با الگوی زیر را نشان می‌دهد. برای خطاهای مطابقت شمار در فعل‌های موضوعی، عدم تقارنِ حذفاضافه وجود داشت؛ در حالی‌که فراگیران زبان دوم به خطاهای حذف حساس نبودند، آن‌ها به خطاهای اضافه کردن در صورت‌های ایستا حساس بودند. برای خطاهای مطابقت شمار در فعل های ربطی‌ها، عدم تقارن مفردجمع وجود داشت که بیشترین مقدار خطا در آرایش‌های فاعل جمع + فعل ربطی مفرد در مقایسه با آرایش‌های فاعل مفرد + فعل ربطی جمع بود. با این وجود، به نظر می‌رسد مهارت زبانی یک پیش‌بین‌کنندة قوی در حساسیت فراگیران زبان دوم به خطاهای مطابقت باشد. یافته‌ها، فرضیه ابهام واژگانی (مک کارتی، 2007؛ 2008؛ 2012) را تأیید می‌کند.