a comparative study of metadiscourse markers in geology research articles

Interest in metadiscourse markers use in research articles (ras) of different disciplines has grown among discourse and genre researchers. among the hard sciences, geology and its’ sub-disciplines have received scant attention. this is while geology postgraduate students’ original research findings fail to get published in high ranked journals of their specialty, partly due to their insufficient knowledge of the correct use of metadiscourse markers in their ras. in the present study, using hyland and tse’s theoretical framework (2004), we focused on the type and frequency of metadiscourse markers use in six main geology sub-disciplines (i.e., engineering geology, sedimentology, seismology, petrology, palaeontology, and geotechnics). to answer the research questions raised in the study, 180 ras from 73 high ranked journals were selected from the main corpora. the results from the word by word analyses of the articles revealed that, except for endophoric markers, the six sub-disciplines demonstrated a statistically significant difference in the type and frequency of metadiscourse features. in addition, the results indicated that petrology, engineering geology, and sedimentology demonstrated a higher frequency in the employment of interactive markers compared to their three geology counterparts. contrarily, the three sub-disciplines, namely seismology, palaeontology, and geotechnics showed a higher frequency in the application of interactional metadiscourse elements. the findings of the study have implications for genre researchers, esp instructors, and geology novice authors.

بررسی تطبیقی نشانگرهای فراگفتمانی در مقاله‌های پژوهشی زمین‌شناسی

علاقه به کاربرد نشانگرهای فراگفتمانی در مقاله‌های پژوهشی رشته‌های گوناگون، در بین پژوهشگرانِ گفتمان و ژانر گسترش یافته‌است. در میان رشته‌های علوم سخت، زمین‌شناسی و زیرشاخه‌های آن کمتر مورد توجه قرار گرفته‌است. این در حالی است که یافته‌های پژوهشی اصیل دانشجویان تحصیلات تکمیلی زمین‌شناسی در مقاله‌های تخصصی، تا اندازه‌ای به سبب دانش اندک آن‌ها دربارة کاربرد درست نشانگرهای فراگفتمانی در مقاله‌های پژوهشی‌شان، در مجله‌های تخصصی با اعتبار بالای رشته­ های آن‌ها مورد پذیرش قرار نمی­گیرد. در پژوهش حاضر، با استفاده از چارچوب نظری هایلند و تسه ( 2004)، بر نوع و فراوانی کاربرد نشانگرهای فراگفتمانی در شش زیرشاخة اصلی زمین‌شناسی (یعنی مهندسی زمین‌شناسی، رسوب‌شناسی، لرزه‌شناسی، سنگ‌شناسی، دیرین‌شناسی و ژئوتکنیک) تمرکز شده‌است. برای پاسخ به پرسش‌های پژوهش، 180 مقاله پژوهشی از73 مجلة با رتبة بالای زمین‌شناسی، از پیکره اصلی انتخاب شد. یافته‌های بررسی دقیق واژه به واژة مقاله‌ها نشان داد که به جز نشانگرهای درون‌مرجع، شش زیرشاخة اصلی زمین‌شناسی از جنبة آماری تفاوت معناداری در نوع و فراوانی کاربرد ویژگی‌های فراگفتمانی نشان دادند. افزون بر این، نتایج نمایانگر آن بود که در سنگ‌شناسی، مهندسی زمین‌شناسی و رسوب‌شناسی، فراوانی بیشتری در کاربرد نشانگرهای تعاملی در مقایسه با سه زیرشاخه زمین‌شناسی همتایشان مشاهده شد. با این وجود، این سه زیرشاخه، یعنی لرزه‌شناسی، دیرین‌شناسی و ژئوتکنیک، فراوانی بالاتری در به‌کارگیری عناصر فراگفتمانی تقابلی نشان دادند. یافته‌های این پژوهش، کاربردهایی برای پژوهشگران ژانر، مدرسین زبان انگلیسی تخصصی و نویسندگان تازه‌کار زمین‌شناسی دارد.