the impact of task type and involvement load index on iranian efl learners’ incidental vocabulary learning and retention

Vocabulary knowledge has a significant role in communication. there-fore, a plethora of research has investigated the effect of various factors on the acquisition of l2 vocabulary. this empirical study aimed to examine the predictions of laufer and hulstijn’s (2001) involvement load hypothesis (ilh) by considering the impact of task type and involvement index on iranian efl learners’ incidental vocabulary learning. the ilh predicts that tasks with the same involvement load should lead to equal vocabulary gains. to this end, forty-five upper-intermediate learners were given one of four different tasks with the same involvement index (i.e., reading comprehension plus dictionary use, cloze-exercise plus dictionary use, inferencing, and sentence writing plus meanings of target words in l1 + l2). participants’ receptive and productive knowledge of target words were tested immediately after fulfilling the tasks and three weeks later. mixed-plot anovas were run to compare the performance of the participants on the tasks. the results revealed that, contrary to the theory’s predictions, the performance of the learners on the four tasks was significantly different although the tasks had the same involvement indices. the results suggest that depth of processing and involvement are important factors in vocabulary learning. however, it also seems that the relative importance of the components of involvement might require reconsideration.

تأثیر نوع فعالیت و شاخص بار درگیری ذهنی بر میزان یادگیریِ تصادفیِ واژگان و پایداری آن‌ها در زبان‌آموزان ایرانی

دانش واژگانی، نقش مهمی در ارتباط دارد. بنابراین، پژوهش‌های گوناگونی، تأثیر عواملِ مختلف بر یادگیریِ واژگان در زبانِ دوم را موردِ بررسی قرار داده‌اند. پژوهش تجربی حاضر بر آن است تا با در نظر گرفتن تأثیر نوع فعالیت و شاخصِ درگیری بر رویِ فراگیری تصادفی واژگان انگلیسی توسط زبان‌آموزان ایرانی، به ارزیابی پیش‌بینی‌های فرضیه بار درگیری لافر و هالستاین (2001) بپردازد. نظریه بار درگیری، پیش‌بینی می‌کند که فعالیت‌های با شاخص درگیری یکسان، فراگیری‌های برابر واژگان را در پی دارند. به این منظور، 45 زبان‌آموز ایرانی با سطح زبان بالاتر از متوسط یکی از چهار فعالیت را، با شاخص درگیری یکسان (یعنی، درک مطلب با اجازه استفاده از لغت‌نامه، تمرین‌های کلوز با اجازه استفاده از لغت‌نامه، استنتاج و جمله‌نویسی به علاوه معانی واژگان در فارسی+ انگلیسی) انجام دادند. دانش تولید و ادراک واژگان هدفِ زبان‌آموزان یک بار بی‌درنگ پس از انجام فعالیت و باری دیگر، سه هفته بعد سنجیده شد. برای مقایسة عملکرد مشارکت‌کنندگان در انجام فعالیت‌ها، آنوای مختلط بین افراد اجرا شد. نتایج نشان داد که برخلاف پیش‌بینی‌های فرضیه بار درگیری، عملکرد زبان‌آموزان بر روی چهار فعالیت مختلف به صورت معناداری متفاوت بود، در حالی که این فعالیت‌ها بار درگیری یکسان داشتند. نتایج حاکی از آن است که عمق پردازش و درگیری عوامل مهمی در فراگیری واژگان هستند. با این وجود، همچنین به نظر می‌رسد، اهمیت نسبی هر یک از مؤلفه‌های درگیری ممکن است نیاز به بازبینی داشته باشد.