Integrating Questioning and Task Planning: Does It Work For Efl Oral Production?

Although the role of task planning conditions affecting efl learners’ oral performance has been of investigators’ enduring concern, to the best of our knowledge, no study so far has investigated the influence of planning time in combination with a cocktail of questioning instruction on the oral performance in efl settings. the present study thus examined the combined impact of pretask planning and questioning instruction on the accuracy and complexity of iranian efl learners’ oral presentation of intermediate learners of english at a private language institute in mazandaran. drawing on bloom’s taxonomy of higher order questions (hoqs), a pretest posttest quasiexperimental design was utilized. initially, three groups including a control and two experimental groups engaged in preintervention oral tasks and performed the postintervention oral tasks ensuing rehearsal planning plus hoqs (ex1), strategic planning in addition to hoqs (ex2), and no planning condition along with hoqs (cg) instructions. results pointed to the positive impact of pretask planning integrated with hoqs on the complexity as well as accuracy of oral narrative tasks. more specifically, engaging in rehearsal planning condition plus hoqs proved to be optimal for inducing better results in efl learners’ oral production in terms of all three measures of performance. accordingly, the findings rejected a conflict between complexity and accuracy in that both of them were found to have increased simultaneously. finally, drawing on the outcomes of the investigation, it is proposed that in order for taskbased instruction to more beneficially contribute to efl learners’ task performance, a more flexible view of implementing tblt needs to be merged with other influential educational factors including thinking skills which have proved to be fruitful in the present study.

تاثیر تلفیق برنامه‌ریزی درسکار و پرسشگری: آیا این کار بر عملکرد کلامی فراگیران زبان انگلیسی به‌عنوان زبان بیگانه تاثیری دارد؟

هرچند نقش شرایط برنامه‌ریزی درسکار، به‌عنوان عاملی تاثیرگذار بر عملکرد گفتاری فراگیران خارجی زبان انگلیسی همواره دغدغۀ محققین بوده، تاکنون هیچ پژوهشی به بررسی تاثیر برنامه‌ریزی زمان و تلفیق تدریس مهارت‌های پرسشگری بر عملکرد گفتاری این دسته از زبان‌آموزان نپرداخته است. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر برنامه‌ریزیِ پیش‌درسکار و آموزش پرسشگری بر صحت و پیچیدگی دستوریِ ارائۀ گفتاری زبان‌آموزان سطح متوسط در موسسه‌ای در استان مازندران پرداخته است. این پژوهش با تکیه بر پرسش‌های شناختی سطح برتر بلوم و اتخاذ روش پیش‌آزمون و پس‌آزمون شبه‌تجربی شکل گرفت و بر این اساس، عملکرد سه گروه شرکت‌کننده در درسکارهای شفاهیِ پیش و پس‌ از آموزش بررسی گردید. گروه‌های شرکت‌کننده، دو گروه تجربی با شرایط برنامه‌ریزی تمرین به‌علاوۀ پرسش‌های شناختی سطح برتر (گروه تجربی اول) و برنامه‌ریزی راهبردی درکنار پرسش‌های شناختی سطح برتر (گروه تجربی دوم) و یک گروه کنترل با شرایط بدون برنامه‌ریزی با پرسش‌های شناختی سطح برتر را شامل می‌شد. براساس نتایج، تلفیق برنامه‌ریزی پیش‎‌درسکار و پرسش‎‌های شناختی سطح برتر تاثیر مثبتی بر پیچیدگی دستوری و صحت توصیف گفتاریِ زبان‌آموزان داشت. به‌طور خاص، ثابت شد برای آنکه آموزش در ارتباط با تولید گفتاریِ فراگیران خارجی زبان انگلیسی از نظر هر سه معیار ثمربخش‌تر باشد، تلفیق شرایط برنامه‌ریزی تمرین با پرسش‌های شناختی سطح برتر، بهینه‌ترین حالت ممکن است. در همین ارتباط، یافته‌های این پژوهش، فرضیۀ تناقض بین صحت و پیچیدگی دستوری را رد کرد چراکه هردوی آنها به‌طور همزمان افزایش یافتند. در پایان با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می‌شود برای آنکه آموزش درسکارمحور به نحو موثرتری به عملکرد فراگیران خارجیِ زبان انگلیسی کمک کند، بهتر است این روش آموزشی با انعطاف بیشتر با سایر عوامل آموزشی از جمله مهارت‌های تفکر که اثربخشی‌شان در این پژوهش به اثبات رسید، تلفیق شود.