iterative mimicry as writing back: role reversion in coetzee’s foe, disgrace and life and times of michael k

This article investigates john maxwell coetzee’s three well known novels, foe (1986), disgrace (1999) and life and times of michael k (1983) to analyze the colonial pattern of the marginal characters. the theoretical framework is based on bhabha and spivak concentrating on the economy of the male identity in postcolonial context. from bhabha, notions like mimicry, hybridity and change and from spivak the subaltern’s inaudibility of voice are appropriated. derrida’s idea of iterability is also applied. the intention is to follow the instances of mimicry and examine if coetzee’s literature manages to have political and ethical significance, as spivak believes. it was concluded that resistance in coetzee’s novels is an iterative moment signifying through recurring role reversions in the colonial discourse. coetzee’s novels do not conclude with actualization of political betterment, yet the iterative quality of his significations invites us to reread his novels and reconsider the political and ethical questions. the ultimate meanings of his novels in the mind of the reader is inviting him to make political decisions, though seemingly metaphorical and apolitical.

معکوس شدن نقش های استعماری در سه رمان فو، رسوایی و زندگی و دوران مایکل کی اثر کوئتزیا

این مقاله به بررسی سه رمان فو، رسوایی، زندگی و دوران مایکل کی، اثر جان مکسول کوئتزیا می‌پردازد تا الگوی استعماری کاراکترهای زیردست را بررسی کند. چهارچوب تئوریک بر آراء هومی بابا و اسپیواک پیرامون اقتصاد هویت مردانه در بستر پسا استعماری  بنا شده است. از بابا نظریاتی همچون تقلید، چند رگه بودن، و تغییر، از اسپیواک ایده‌ی زیردست و از دریدا مفهوم تکرارپذیری اتخاذ شده است. هدف آن است که موارد تقلید را در آثار کوئتزیا ببینیم و در نتیجه تاثیر سیاسی اخلاقی کوئتزیا را بر اساس باور اسپیواک بررسی کنیم. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که مقاومت در رمان‌های کوئتزیا لحظه‌های تکرارشونده‌ای هستند که در پی جا به جایی مکرر نقش مستعمره و استعمارکننده معنی پیدا می‌کنند. اگرچه رمان‌های کوئتزیا با تحقق فعالیت سیاسی ختم نمی شوند اما ماهیت تکرار شوندگی دلالت گری‌های نویسنده در گفتمان سیاسی ما را به بازخوانی آثارش دعوت می‌کند تا به بررسی دغدغه های سیاسی و اخلاقی بپردازیم.  مفاهیمی که رمان‌های او در نهایت در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنند اگرچه ظاهرا استعاری و غیرسیاسی هستند، ذهنیت وی را به اتخاذ فعالانه تصمیمات سیاسی دعوت می‌کند.   واژه های کلیدی: کوئتزیا، تقلید، تکرارپذیری، هومی بابا، اسپیواک