ارزیابی کارایی شبکه پایش کیفی دشت خانمیرزا با استفاده از تئوری آنتروپی گسسته

کیفیت مناسب اطلاعات ثبت‌شده در شبکه‌های پایش در طراحی و بهره برداری پایدار از پروژه‌های آبی نقش مهمی ایفا می‌کند. از این نظر جهت ایجاد شبکه‌ای بهینه و کارآمد، شبکه‌های پایش بایستی به‌صورت دوره‌ای با توجه به نیاز و طرح‌های توسعه منابع آب پیش روی، مورد ارزیابی قرار گیرند. در این پژوهش، ارزش منطقه‌ای ایستگاه‌های پایش کیفی آب زیرزمینی دشت خانمیرزا با استفاده از تئوری آنتروپی مورد بررسی قرارگرفته است. استفاده از تئوری آنتروپی گسسته، محدودیت نرمال بودن داده‌ها در تحقیقات قبلی را مرتفع می‌نماید. با در نظر گرفتن گروهی از شاخص‌های آنتروپی همانند آنتروپی مرزی، آنتروپی مشترک، شاخص‌های اطلاعات ارسال‌شده و دریافت شده توسط هر ایستگاه و شاخص انتقال اطلاعات بین ایستگاه به تعیین ایستگاه‌های شاخص و مناطق ضعیف از نظر تبادل اطلاعات در شبکه پایش دشت پرداخته‌شد. آنالیز حساسیت نحوه کلاس‌بندی اطلاعات نشان می‌دهد که مقادیر شاخص‌های آنتروپی به تغییر فاصله کلاس‌بندی اطلاعات حساس، اما رتبه‌بندی ایستگاه‌ها حساسیت بسیار کمی را از خود نشان می‌دهد. نتایج صحت سنجی حاکی از این است که تئوری آنتروپی قابلیت خوبی جهت کمی کردن ارزش منطقه‌ای چاه‌های نمونه برداری در یک شبکه پایش دارد و مقایسه آن با ضریب همبستگی اطلاعات بین ایستگاه‌ها نشان می‌دهد که جهت تعیین موثرترین و ضعیف‌ترین ایستگاه‌ها می‌توان از روش ساده ضریب همبستگی استفاده نمود.