ارزیابی روش‌های درون یابی در تخمین سطح آب زمینی (مطالعه موردی: دشت سرخون)

آب زیرزمینی از مهم‌ترین منابع تامین آب می‌باشد و تعیین سطح آب زیرزمینی یکی از موارد مهم در مدیریت منابع آب است. با استفاده از روش های درون یابی می‌توان سطح آب زیرزمینی را در هر نقطه آبخوان تخمین زد. در این مطالعه، سه روش درون‌یابی شامل idw، اسپیلاین، کریجینگ معمولی و زیر مدل‌های کروی و نمائی برای تعیین سطح آب زیرزمینی دشت سرخون استان هرمزگان مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مقایسه روش ها نشان داد که روش کریجینگ معمولی کروی با ریشه میانگین مربعات خطا (m 13.2= rmse) و میانگین خطای مطلق (m8.5=mae)، بهترین روش جهت درون یابی سطح آب زیرزمینی دشت سرخون می‌باشد. روش وزن دهی معکوس فاصله idw با کمترین r2 و بیشترین rmse و mae نامناسب ترین مدل درون یابی سطح آب در دشت سرخون بود. با این حال تفاوت معنی داری بین نتایج به دست آمده از چهار روش مورد بررسی مشاهده نشد. نتایج پهنه‌بندی سطح آب زیرزمینی دشت سرخون با استفاده از روش کریجینگ معمولی کروی نشان داد که سطح آب زیرزمینی در شرق دشت پایین‌تر از غرب آن می‌باشد.