مدلی برای انطباق سازمان‌های آموزشی با ملزومات هوشمندی کسب‌ و کار

هوشمندی کسب‌وکار به‌عنوان یک فلسفه مدیریتی و ابزاری جهت کمک به سازمان‌ها برای مدیریت و تصفیه اطلاعات، یکی از نوآوری‌های مهم در عرصه فناوری اطلاعات است که سازمان‌ها برای کسب منافع حاصل از آن نیازمند انطباق با آن هستند. بر این اساس ارائه مدلی برای انطباق سازمان‌های آموزشی با پدیده هوشمندی کسب‌وکار، انگیزه و هدف انجام این پژوهش است. برای نیل به این هدف، در این مقاله از روش توصیفیپیمایشی و مطالعه موردی شهرستان اسدآباد استفاده شده است. با توجه به تمرکز این پژوهش روی سازمان‌های آموزشی، جامعه آماری پژوهش شامل 145 نفر اعضا هیئت‌علمی و کارکنان 5 دانشگاه شهرستان اسدآباد در نظر گرفته شده‌اند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران شامل 106 نفر بود که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه استفاده شده است. با مطالعه پیشینه پژوهش، 42 شاخص متمایز برای انطباق سازمانی با هوشمندی کسب‌وکار تعیین شد که در قالب یک مدل مفهومی سه سطحی ارائه شده است. برای بررسی مدل از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. طی تحلیل عاملی مرتبه اول 27 شاخص موثر، تایید شدند. سپس با استفاده از این 27 شاخص و تعیین متغیرهای پنهان، تحلیل عاملی مرتبه دوم انجام شد و شش عامل مورد شناسایی قرار گرفتند.