بازشناسی مولفه‌های مسکن بومی از نظرگاه زیست پذیری( نمونه مورد مطالعه: شهر املش)

بیان مساله: دردنیای معاصر که نمایانی معماری بومی کم‌رنگ شده و بافت‌ شهرها، شکلی متفاوت و مدرن را پذیرفته‌اند، زیست‌پذیری بر کیفیت زندگی، قابلیت پایداری، کیفیت مکان و اجتماع سالم تمرکز دارد و مسکن زیست‌پذیر به‌عنوان پیشنهاد صاحب‌نظران برای دستیابی به‌مکان مناسب زندگی است. هدف: هدف این پژوهش، شناخت مولفه‌ها و دست‌یابی به‌راهکارهایی به‌منظور ارتقای زیست‌پذیری مسکن معاصر با توجه ‌به عناصر ساختاری مسکن بومی است.مقاله با بررسی بناهای بومی شهر املش، به‌عنوان نمونه‌های واجد ارزش در استان گیلان، به اثرگذاری عناصر معماری این بوم، بر زیست‌پذیری پرداخته است. پرسش پژوهش عبارتست از: عناصر مسکن بومی شهر املش چه تاثیری بر زیست‌پذیری دارند؟ چه ویژگی‌هایی از معماری بومی املش، برای ارتقای زیست‌پذیری مسکن معاصر، قابل دستیابی است؟.روش: روش توصیفی - تحلیلی و در پارادایم ساختارگرایی، در زمره پژوهش‌های کاربردی کیفی قرار دارد.چارچوب محتوایی تحقیق متکی بر آرای راپاپورت مبنی‌بر تاثیرپذیری شکل معماری از فرهنگ است. ابزار پژوهش در بخش نظری بر مطالعات اسنادی و در بخش موردپژوهی بر مطالعات میدانی استوار است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که خصوصیات زیست‌پذیری در مسکن بومی، متاثر از عناصر و فضاهای کارکردی این معماری بوده که درنمونه‌های موردی و عملکرد اجزای ساختاری مشهود است.از نتایج این تحقیق می‌توان به‌خصیصه‌های زیست‌پذیریِ مشاهده شده در معماری خانه‌های شهر املش از جمله سازگاری ساختار فیزیکی خانه با محیط پیرامونی، تامین رفاه و راحتی، حس تعلق به‌مکان و هویت‌مندی، رضایت ساکنان، و نیز کیفیت مناسب زندگی، اشاره کرد که عمدتاً بر ویژگی‌های ذهنی تاکید دارد.نتیجه‌گیری:نتایج حاصل از این پژوهش‌، خصوصیات کیفی زیست‌پذیری مسکن بومی، با ارایه تمهیداتی برای رسیدن به کیفیت مناسب، برای مسکن معاصر پیشنهاد شده‌است.

recognizing the components of indigenous housing from livability perspective: (case study: amlash city)

introduction: iran has seen an increase in the demand for housing in recent decades, prompting several attempts to boost the supply. in this process, less attention has been given to the quality of the house. the most delicate planning consideration is alwaysthe determination of housing quality indicators; however, many large iranian cities are facing with increasing problems and issues, including the disarray of urban spaces and uses, the distance between one's place of employment and place of residence, thedeterioration of older neighborhoods, the increase in street traffic, social and economic inequality, non-homogeneous distribution of health and social welfare, unequal access to health, educational, and recreational services, and most crucially, adequate housingfor everyone. various strategies, including livability, have been implemented to address these global issues. however, this idea speaks to the quality of life and how one lives in one's surroundings. this article explores the impact of the architectural features of this environment on livability while looking at the local buildings of amlash city, which serve as important examples in the province of gilan. what impact doesamlash's domestic dwelling components have on livability is the study question. what qualities of amlash domestic architecture can be achieved to make modern homes more livable? in order to develop an appropriate assessment system, this study firsttargets the theoretical aspects of livability in a step-by-step manner. after explaining the notion and its constituents, an analysis of residential architecture is conducted to determine the causal relationship between the composition and elements of thisarchitectural style in urban settings. previous research studies verify that livability and quality of life may be assessed by examining the physical attributes of housing, the environmental attributes, and the social aspects of the dwelling. however, the studiesabove do not mention the direct relationship between housing and the impact of its components on livability and quality of life.thus, this study makes an attempt toaddress the connection between housing and enhancing livability..