مفهوم‌سازی نظری شهر شکننده و ارائه ابعاد و شاخص‌های سنجش آن با استفاده از رویکرد فراترکیب

بیان مسئله: شهر شکننده در واقع یک مفهوم جدید می‌باشد و شهرهایی را توصیف می‌کند که توانایی لازم در زمینه مدیریت شهر و خدمات‌رسانی به شهروندان را ندارند. مفهوم «شهر شکننده» به عنوان یک چارچوب تحلیلی جدید برای توصیف شرایط اضطراری در عصر جدید ظهور یافته و این مفهوم نوین، ابزاری برای درک نابرابری‌ها و تعارضات در محیط‌های شهری است. در واقع یک شهر زمانی شکننده و یا شکست خورده تلقی می‌شود که در انجام کارکردها و وظایف اصلی خود موفق نباشد و در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی آسیب‌پذیری بالایی داشته باشد. بازگشت سریع به شرایط قبل از شکنندگی را «تاب‌آوری» نامیده‌اند و تاب‌آوری ماموریت اصلی خود را کاهش «شکنندگی شهر» و «برگشت‌پذیری در سریع‌ترین زمان ممکن و با حداقل آشفتگی و حفظ شایستگی» می‌‌داند. هدف: پژوهش حاضر با هدف مفهوم سازی نظری شهر شکننده و تعیین تمامی شاخص های آن انجام شده است.روش: روش تحقیق اسنادی با استفاده از رویکرد تفسیری و روش نظام‌مند فراترکیب بوده و جامعه آماری مقالات پژوهشی چاپ شده در مورد شهر شکننده در مجلات علمی در بازه زمانی 2010 تا 2022 میلادی می‌باشد که بر اساس عنوان و تحلیل محتوای مقاله ها 143 مقاله از بین 641 مقاله انتخاب شد و داده ها بر اساس استراتژی تحلیل محتوا با استفاده از نرم افزار مکس کیودا کدگذاری و بر اساس شاخص « دو کد‌گذار » جهت ارزیابی پایایی و کنترل کیفی یافته ها با 0.94 توافق عالی بین دو ارزیاب منتج گردید.یافته ها: بر اساس مقالات بررسی شده، ضمن تعریف کامل شهر شکننده، ابعاد شکنندگی شهری اعم از اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و محیطی و شاخص های آنها مشخص شد.نتیجه گیری: با توجه به تعریف شکنندگی و ابعاد آن، پژوهش حاضر می‌تواند فرصتی برای شناسایی علل شکنندگی در شهرها و ارائه راهکارهایی برای رفع آن فراهم آورد.

theoretical conceptualization of the fragile city and presentation of its measurement dimensions and indicators using a metacomposite approach

introduction:in recent decades, urbanization has increased a significant increase if over half of the world's population lives in cities. with the continued growth of population and urbanization, the world's urban population will increase by 2.5 billion people by 2050, and nearly 90% of this increase will be concentrated in asia and africa. studies have shown that this increase in population entails many risks and leads to an increase in the intensity of urban vulnerability (boer & muggah, 2016).in fact, urban fragility shows the degree of vulnerability of urban systems against shocks to the city and its weak resistance from various aspects. the concept of fragility is equivalent to the word fragility, a new concept that was introduced since 2010, and many researchershave identified and investigated the reasons for fragility in cities and have provided different definitions in this field, and they believe that fragility is a risk factor that causes society may not maintain its social stability (vivekananda, 2020:). as stated, the environmental, social, economic and political conditions determine the degree of fragility experienced by the residents of any urban area, and it is rarely possible that the fragility of cities is the result of only one of these conditions (miklos & paoliello, 2017:98)