سنجش نوآوری منطقه ای،نمونه موردی منطقه شهری شیراز

بیان مساله: عدم شناسایی مناطق نوآور در ایران موجب گردیده تا مناطق مستعد نتوانند در مسیر رشد و توسعه منطبق با ظرفیت های خود قرار گیرند وبدنبال آن بسترهای لازم در این زمینه توسط تصمیم گیران نیز فراهم نگردیده است، از طرفی دیگر روشها و مدلهای سنجش نوآوری مناطق برای شناسایی مناطق دارای پتانسیل نوآوری توسط سازمانها و نهادهای ذیربط تعریف نشده است لذا تاکنون این سنجش نیز بصورت الگوی واحد و مشخص برای شناسایی مناطق کشور در بعد برنامه ریزی فضایی از منظر نوآوری صورت نپذیرفته استهدف: ارایه الگوی سنجش مناطق نوآور در سطح کشور با الهام از نظریات و تجربیات سیستم نوآوری منطقه ای روش: به روش اسنادی مبانی نظری و تجربی مطرح در این حوزه جمع آوری و تهیه شد. سپس با شاخصهای تهیه و تدوین شده مبتنی بر نظریات تحقیق سعی شد تا بر مبنای آنها بتوان بر اساس یک چارچوب نظری متناسب با شرایط و ویژگی‌های محیط مورد مطالعه به بررسی و تحلیل نمونه موردی پرداخت لذا برای مطالعه نمونه موردی، جمع آوری داده‌ها در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست منطقه شهری شیراز بمنظور درج در شاخصها و مدلهای ذیربط صورت پذیرفتیافته‌ها: دو شاخص سنجش اقتصادی و ترکیبی منطبق بر نظریات و تجربیات تحقیق، تدوین و مورد استفاده واقع شد و ضمن تعیین رتبه استان از حیث نوآوری منطقه ای در مقایسه با استانهای همطراز، نتایج دو شاخص مذکور با یکدیگر مقایسه گردیدندنتیجه‌گیری: با بررسی و تحلیل نظریات وتجربیات تحقیق وانجام مدل های تحقیق بر روی نمونه موردی تحقیق مشخص شد بهتر است با الهام از مدل پیچش پنج جانبههمراه با شاخصهای اقتصادی برای تعیین رتبه مناطق از حیث نوآوری، از شاخصهای اجتماعی و زیست محیطی نیز بصورت ترکیبی استفاده نمود تا نتایج ملموس تری بدست آید.

Measuring Regional Innovation-a case of Shiraz Metropolitan Area

Background: Today, innovation is one of the most important factors to reach economic growth and development. At the regional level, innovation is complementary to traditional regional development perspectives such as industrial poles, industrial clusters, and industrial zones; indeed, it can play an important role in regional developments. Lack of identification of innovative regions in Iran has made it impossible for potential regions to recognize the path to growth and development in accordance with their capacities; as a result, the necessary platforms have not been provided by decision-makers in this field. On the other hand, the methods and models of measuring innovation regions have not been defined by relevant organizations and institutions in order to identify different regions having the potential for innovation.Objective: This article aims at providing a model for measuring innovative regions in the country which is inspired by the ideas and experiences of the regional innovation system.Method: The theoretical and experimental data which are important to analyze the results were collected and prepared through documentary method. Then, some indicators which were reached based on research theories were prepared and developed. Through these indicators as well as an appropriate theoretical framework derived from the theoretical studies, the case study of this research was examined and analyzed under the conditions and characteristics of the study environment. Therefore, to study the case of this research, data were collected in various economic, social, and environmental fields in Shiraz urban area in order to be included in the relevant indicators and models.Results: Both economic indicators and combined measurement indicators were compiled, developed and used in accordance with research theories and experiences. Furthermore, the province’s ranking was determined and compared to similar provinces in terms of regional innovation. Finally, the results of the two indicators were compared.Conclusion: By reviewing and analyzing research theories and experiments and conducting research models on the case study, it was demonstrated that it is better to use quintuple helix and economic indicators in combination with socioecological indicators to determine the ranking of the regions in terms of innovation